Nina POV
Hindi ko maiwasang mapahawak ng mahigpit sa seatbelt na nakakabit sa katawan ko dahil sa tulin ng takbo ng sasakyan na kinalululanan namin. Parang walang katapusan ang daan na tinatahak namin kahit naba mabilis na ang takbo ng sasakyan.
"Ahhhhh!" Hindi kona napigilan ang impit na tili ng maramdaman kong gumewang ang sasakyan ng may bumangga sa likuran namin.
"Fuck it Calvin! Tell them to finished them off now before I take care of it on my own" gigil na sabi ni Lucas, na hindi ko man makitaan ng pagkapanic sa mukha pero mababakas ang dilim sa hitsura nito .
"Come here Cara"
Naramdaman ko nalang ang pagyakap nya sa nanginginig kong katawan." You'll be home soon..safe"
Isiniksik ko lalo ang mukha ko sa katawan nya, at nakakatakang nawala ang takot at panginginig ng katawan ko, na para bang hindi matulin ang pagtakbo ng sasakyan at hindi kami binangga ng kung sino man.
Nagpatuloy ang matulin na takbo ng sasakyan. Pero hindi kona alintana dahil sa taong nakayakap saakin. All I think about now is this person who comforts me.
------------------
Nina POV
"We're here now Nina" narinig kong bulong ni Lucas bago ko naramdaman ang paghalik nya sa ulo ko.
Kahit na ayaw ko pang alisin ang pagkakasubsob ng mukha ko sakanya ay napilitan akong gawin.
I raise my head para salubungin ang mukha nya. At pagkatapos ay sinipat ang buong paligid. Para bang masiguradong tumigil na nga ang sasakyan, at wala ng humahabol samin. Ibinalik ko ulit ang tingin ko sa mukha nya ng masiguradong nagsasabi nga ito ng totoo.
"T-thank you" gusto ko man magtanong pa tungkol sa nangyari kanina ay ipinagpaliban kona lamang, natatakot rin kasi ako sa isasagot nya, bukod pa sa hinala kong hindi nito sasagutin ang mga tanong ko.
"Are you ok? Are you hurt anywhere?" Sabay sipat nito sa buo kong katawan.
Halos mamula ako sa nakikita kong pag-aalala nya sakin sa kabila ng pormal nitong pananalita.
alam kong nakalarawan ang takot sa mga mata ko mula sa mga naranasan ko kanina kahit ayaw ko mang ipakita iyon, i am really startled.
Kaya siguro napabuntong hininga ito pagkatapos akong suriin.
Narinig ko ang pagbukas ng pinto sa gawi ko kung kayat bantulot akong bumaba mula sa sasakyan at salubungin si Calvin na nginitian ko ng bahagya. Sumunod din bumaba si Lucas.
Nakita kong patay na ang ilaw sa loob ng bahay, indikasyon na tulog na sina mama, mabuti na lamang at may susi ako ng bahay.
"P-pasenya na kung h-hindi kona kayo maiimbita sa bahay para mag kape man lang"nahihiya kong sabi, habang nakatingin kay Lucas.
"Its ok Nina, just go inside and forget about what happen tonight, can you do that for me?" Pormal nyang sabi sakin.
" Y-yes" bantulot kong sagot, alam kong imposible iyon. At kung naniwala sya sa sinagot ko o hindi ay hindi ko mabakas ang sagot sa blanko nyang mukha.
"Good"
Bigkas nya, at gusto ko mahiya ng makita kong tinititigan ako nito ng matiim
Matagal nya akong tinititigan, na para bang nakikipagkopetensya ito sa isip nya. At ako naman ay parang nahihipnotismong titigan sya pabalik, bakit ba tuwing nakikita ko ang mga mata nya parang nahuhulog ako sa kawalan? At bakit hindi ako masanay sanay sa pagbilis ng tibok ng puso ko pag kaharap sya.
Pagkatapos lang ng ilang segundo,ay narinig ko ang malalim nitong paghinga. segundo nga ba?
"Nina.." itinaas nito ang kamay at inilapat sa pisngi ko " I really dont know what to do to you .. what are you doing to me.. you are making me confuse..." pabulong nitong sabi, napakalapit ng mukha nya saakin na pati ang hininga nyang napakabango sy tumatama sa mukha ko. "I dont want you to get involve, Ma non posso farvi stare lontano da me
(but I cant tell you to stay away from me either)"
Naguguluhan ako... ano bang ibig nyang sabihin?..I tried to open my mouth but closed it as there is no words come out. hindi na ako makapag isip ng matino sa lapit nya saakin, dagdag pa ang napakagaan nyang haplos sa pisngi ko, na puno ng pag iingat, sa huli ay itinaas ko rin ang kamay para hawakan ang kamay nya na nakalapat sa mukha ko, dinama ang init na nagmumula doon-- my soft hand to his hard and strong hand..
" I just met you recently, and this.... and this things... you do to me, Im starting to get afraid what you can do more if I let you stay with me, in my screw world"
"Lucas......"
"Shhhhhhh...."sabay haplos nito sa mga labi ko ng isa pa nyang kamay--- to silence me o para damhin ang mga labi ko, sya lang ang may alam
" We need to live Boss" singit ni Calvin
Wala iting nakuhang sagot kay Lucas ngunit tinapunan ito ng tingin ng lalake na parang naintindihan naman nya.
" I need to go now, here take this" abot nya sakin ng calling card, " call me anytime you need me Cara, and ill be there" ibinababa na nito ang kamay na nakahawak sa mukha ko at tumayo ng tuwid,
" ano ito?" Wala sa loob na tanong ko
Hindi nito sinagot ang tanong ko,
"you go Inside now Cara,,You takecare yourself and stop getting in any trouble"
"O-okay, salamat uli, mag iingat kayo."
mabilis itong tumalikod...pero laking
gulat ko ng umabante itong muli papunta saakin at dumukwang dahilan para maamoy ko muli ang mabango nitong hininga.
"Call me, and ill be there whenever you needed me.remember that...Goodnight Cara"sabay haplos ng magaan nito sa mukha ko at halik sa noo.
"Goodnight....." pigil hiningang sagot ko.
Tinitigan ko ang itim na trahitang iniabot nya sa akin. Lucas Anthon Moretti..
Call me, and ill be there. Mga katagang umukit sa utak ko... mga katagang tumagos sa puso ko at nagbigay kasiyahan.---
----------------
Dont forget to vote, comment and share.
na published kona ito nung wed. pa. pero hindi ko alam bakit hindi nag feed. anyway, hope you enjoy.
Next update:Dec.05,2016 (Monday)
BINABASA MO ANG
Lucas Anthon Moretti (MAFIA BOSS)
Ficção Geral"and one more thing" sabay yuko nya saakin at bulong sa tenga ko " we are far from being kind or nice guy like you think Nina,you just dont realize that you just met creatures from hell, and you should be..., you should be afraid of us, specially me...
