Nina"we have found your mother "
Paulit ulit na umaalingawngaw sa utak ko mng mga salitang iyon ni Lucas,Ang lakas ng tibok ng puso ko..
my excitement and anxiety mix.. na hindi ko alam kung anong reaksyon ang gagawin.
Nagpaubaya na lamang ako ng yakagin ako nito palabas ng gusali hanggang sa makasakay kami sa saksakyan
At heto ngat nasa byahe habang hindi ko alam saan kami patungo, tahimik lamang kasi na nakaupo si Lucas buong byahe
"Dont think too much Cara"napabaling nag tingin ko sakanya, akala koy hindi na talaga ito magsasalita
"pasensya na, pero saan ba tayo papunta? " mahinang tanong ko.
Pero tinignan lamang ako nito sa blangkong ekspresyon, bago nito abutin ang kamay ko at marahang pinagsalikop ang mga kamay namin at iwas nito ng tingin mula saakin."we're almost there" sabay ramdam ko ng paghigpit ng hawak nito sa kamay ko.
-------------
HOSPITAL
hirap na hirap akong ihakbang ang mga paa ko dahil sa kabang nararamdaman.
Hospital pala ang pupuntahan namin.
"a-akla koba ay nakita nyona ang mama ko? " may sapantaha man ako kung bakit dito kami pumunta pero ayaw ng isip kong tanggapin iyon.
Muli hindi na ako nito sinagot at patuloy lamang akong inakay sa pag lakad hanggang sa huminto kami sa isang pinto.
"stay here" sabi nito kina Calvin bago pinihit ang pinto.
Isang hakbang pa lamang ang nagawa ko ay bumuway na ako sa nakita kong tanawin, buti na lamang ay maagap akong naalalayan ni Lucas,.
Gusto kong umiyak sa nakita ko, that person laying in the bed is not my mom!
Napakaraming aparato ang nakakonekta rito at hindi ko mabilang.
tinulungan akong makalapit ng binata sa kama.. Halos buhatin na ako nito dahil hindi kona muling maihakbang pa ang mga paa.
"p-paanong.... A-anong nangyari.. B-bakit.. Bakit sya ganyan Lucas?"umiiyak kong tanong.. Ang bigat ng pakiramdan ko, at hindi ko alam kung anong gagawin.
"she's in coma"
Malumanay niting sagot At akay sakin ng ng mas mahigpit.. Na para bang natatakot itong matumba ako ano mang oras.At alam kong mangyayari iyon ano mang sandali kung kayat umupo ako sa upuang malapit sa kama
Inabot ko ang kamay ng mama ko at pinisil ng marahan.. Its colder than ordinary "m-ama.." marami akong gustong itanong, sabihin pero yun lang ang kayang lumabas sa bibig ko."stay strong, stay strong for her nina" mabining bulong ng binata saakin
Hindi ko magawang tumugon.. Nanatili lamang akong umiiyak habang dinadampian ng halik ang kamay ng mama ko..
Ilang sandali pa ay may Lumapit na isang doctor saamin, ayaw ko mang makinig sa mga sasabihin nito pero kaylangan.
Hindi konarin napansin ang pagbati nito sa binata, sigurado akong kilala nito si Lucas base narin sa kilos at pananalita nito.
ilang minuto ang lumipas hanggang matapos ito magpaliwanag saamin.
"Im sorry Miss Laus.. But we cant do more for her" may simpatyang pahayag ng doctor bago umalis ..
He just told us that my mom has no chance of surviving, the cancer was radically spreading to her whole body that cause her in coma.
At hindi na ito magigising..
I am prepared for this, i am, dahil inihanda narin ako ng ina para dito. Cause we both aware how the cancer works.. How deadly and traitor it is.
BINABASA MO ANG
Lucas Anthon Moretti (MAFIA BOSS)
General Fiction"and one more thing" sabay yuko nya saakin at bulong sa tenga ko " we are far from being kind or nice guy like you think Nina,you just dont realize that you just met creatures from hell, and you should be..., you should be afraid of us, specially me...