last first kiss

hoofdstuk 5

ik gooi mijn tas in de hoek, pak een glas water en vlucht naar boven. ik plof op mijn bed en zet mijn favoriete band op. 'and al these little things' schalt de stem van harry door mijn kamer. ik kan nogsteeds niet bevatten wat er vandaag eigenlijk gebeurde. het schermpje van mijn telefoon licht op en ik zie van twitter en instagram de melding dat harry styles me wil volgen. there we go, ben benieuwd wat dit me gaat brengen. nogsteeds is het een rare dag. al starend naar de poster waar harry me glimlachend aankijkt denk ik terug aan het moment dat onze lippen elkaar raakte. ik voel een kriebel in mijn buik en merk dat ik bloos. 'oh shut up' schreeuw ik en geef een trap tegen mijn kastje waardoor mijn televisie gevaarlijk begint te wiebelen.

muziek uit. ik kan me niet concentreren als de stem van harry me blijft herrineren aan het moment dat hij me kuste. ik strompel naar de badkamer om een hete douche te nemen. fuck, mijn voet doet echt pijn. na het douchen trek ik mijn joggingsbroek aan. waarom noemen ze het een joggingsbroek als ik eigenlijk alleen maar op de bank lig met dit ding? ik grinnik om mijn eigen gedachten.

zodra ik beneden kom springt chester vrolijk tegen mijn benen. 'kun jij chester even uitlaten daan? dan kan ik het eten afmaken' vraagt mijn moeder. ik strompel naar de keuken om de riem te pakken. 'wat heb jij gedaan?' mijn moeder kijkt me vragend aan. 'oh, beetje lomp geweest' antwoord ik kort. 'en waarom heb je gehuild?' shit, is dat zo goed zichtbaar? schiet door mijn hoofd. 'niks mam, het gaat goed' antwoord ik snel.

de koude buitenlucht doet me goed. 'why so clumsy little one' hoor ik een bekende stem achter me. fuck, ook dat nog. ik draai me geschrokken om en zie harry achter me staan met zijn hond. 'oh tuurlijk, zelfde klas, zelfde woonplaats, zelfde straat, en natuurlijk heb je ook een hond, waarom wandelen we niet gezellig samen!' roep ik gefrustreerd. ik zie de ogen van harry donker worden en zijn blik veranderd. 'well i think i have to go little one' zegt hij zonder enige emotie. hij draait zich om en loopt weg. ik bedenk me geen seconde en trek een sprintje achter harry aan. gelukkig volgt chester me zonder enige moeite.

'Hazz wacht! ik.. ik' verder kom ik niet want ik begin te huilen. waarom word het me allemaal te veel? 'sshh baby don't cry' zegt harry en slaat zijn armen beschermend om me heen. ik begraaf mijn gezicht in zijn nek en ruik zijn heerlijke aftershave wat me nog harder laat huilen. 'tell me everything whenever you're ready' zegt harry met schorre ondertoon. 'i don't know what it is, its just. my life is so complicated and then you just show up' antwoord ik tussen mijn tranen door. 'do you want me to leave and pretend like all of this never happend?' vraagt harry. in zijn ogen zie ik ergens dat hij gebroken is. het kwetst hem. 'nee hazz, je maakt me gelukkig. maar ik verdien dit niet' fluister ik. bij die woorden trekt harry me nog dichter tegen hem aan. 'don't ever say that again little one' fluisterd hij. ik haal mijn betraande gezicht uit zijn nekholte. 'sorry' zeg ik. 'for what?' antwoord harry. 'for all this, for ruining your shirt, your life' weet ik er nog uit te krijgen. als antwoord plaatst harry een hele lange kus op mijn voorhoofd terwijl hij me bij mijn heupen pakt. 'you make me crazy little one, you have no idea what you're doing' mompelt hij. 'hazz, mag ik je bellen vanavond?' vraag ik terwijl mijn wangen rood worden. 'jij mag me altijd bellen love, geef je telefoon eens' zegt hij. 'make sure no one gets this number babe, i don't want problems' fluisterd hij terwijl hij mijn telefoon terug geeft.

samen lopen we het laatste stukje naar huis, dit keer zonder een kus of zonder een knuffel nemen we afscheid. 'tot morgen hazz, spreek je nog' zwaai ik. 'tot morgen little one' mompelt hij.