last first kiss

hoofdstuk 6

ik loop naar de badkamer en draai de douche kraan open. ik kleed me uit en de hete stralen voelen ontspannend op mijn rug. ik was mijn haren en ben nogsteeds compleet beduusd van wat er gebeurd is.

aangekleed en wel kom ik beneden, plof op de bank en staar een tijdje voor me uit. 'moet ik hem een berichtje doen?' mompel ik tegen mezelf. 'wie schat?' vraagt mijn moeder ineens. 'oh heb ik dat zo hard gezegd?' 'uhu, vertel nu maar wie die hem is' knipoogt mijn moeder. 'nou, ik heb een nieuw iemand in de klas, en eigenlijk is diegene wereldberoemd, om zijn stem, en om wie hij is. hij is mega knap, en dat vind de hele wereld natuurlijk. maargoed er zijn dus wat dingen gebeurd, en ik kom hem veel tegen, hij woont hier achter, en net hebben we samen gewandeld toen ik chester ging uitlaten' sluit ik mijn verhaal af. 'een wereldberoemde jongen die die dezelfde opleiding volgt ja? geloof je het echt?' vraagt mijn moeder die een poging doet om mij weer in de realiteit te krijgen. helaas is dit de realiteit. 'ja mam, het is echt. maar we hebben gezoend, en ik weet niet wat ik moet doen' mompel ik net hard genoeg dat mijn moeder het hoort.

'je gaat hem sowiezo niet goedkeuren, en ik wil niet dat hij daar onder lijd. hij krijgt al zoveel haat, en mocht jij ooit zijn schoonmoeder worden ga ik hem dat niet aandoen' zeg ik vastbesloten. 'hoezo zou ik hem niet goedkeuren?' kaatst ze terug. 'nou mam, omdat jou definitie van perfect een beetje anders ligt. hij heeft geen diploma, hij zit onder de tattoo's en heeft zijn haren tot op zijn schouders. ik durf te wedden dat je me liever thuis zag komen met een leuke, onschuldige jongen die netjes zijn schoolwerk op orde heeft' zeg ik. tja, ik kan het beter nu opbiechten voordat ze het doet waar hij bij staat. mijn moeder is niet de makkelijkste, en ik wil harry daar niet onder laten lijden. 'ik wil inderdaad dat je zorgt voor een goede toekomst voor jezelf, en dat kan niet met zo'n jongen' zegt mijn moeder ineens kwaad.

'dan zal ik je vast ook niet hoeven uitleggen dat ik toch doe waar ik zelf zin aan heb, bij hem blijf en hem steun waar ik kan, omdat hij de liefde van mijn leven is?!' schreeuw ik boos terwijl mijn stem overslaat bij de laatste woorden. 'als je echt voor hem wil gaan hoef je hier niet meer binnen te komen' waren haar woorden. ze kwamen kei hard aan. hou ik echt zo veel van hem dat ik mijn familie op wil geven voor hem? ik voel een steek van twijfel, verdriet en angst. maar ook vastberadenheid. ik kan niet altijd bij hun blijven wonen, en ik moet aan mijn eigen toekomst gaan werken.

ik toets het nummer van harry in. durf ik dit wel? ik hoor een pieptoon, vrijwel meteen word er opgenomen.

'ja met styles'

god wat is hij sexy als hij zo opneemt, oke concentreer je.

'hey ehm, met m-mij' stotter ik.

'hey little one, whats wrong?' vraagt hij lief

'ik heb iets heel stoms gedaan, of eigenlijk juist niet stom, ik heb voor mijzelf gekozen, en voor iemand anders, waardoor mijn moeder heeft gezegd d-at'  verder dan dat kom ik niet want ik begin te snikken.

'vertel daantje, ik ben er. forever and always' fluisterd hij. ik hoor de emotie in zijn stem. waarom is hij zo lief voor me?

'ik ben niet meer welkom thuis' gooi ik er uit.

'in dat geval ga jij nu je spullen inpakken, en kom ik je ophalen' zegt harry meteen

'nee hazz, dat kan niet.. kunnen we bij het kerkje afspreken? ik leg alles uit als we bij jou zijn' fluister ik.

'oke, you're strong little one. thats why i love you'

zonder dat ik wat terug kan zeggen heeft harry al opgehangen.

ik pak de grootste tas die ik kan vinden en stop alles wat ik nodig heb daar in. de rest koop ik wel als het nodig is. fuck, maar van welk geld? oke, rustig daan. dat is een zorg voor later. eerst maken dat je wegkomt hier.

met die gedachten heb ik mijn tas helemaal ingepakt en loop ik de trap af. 'mam, ik kies voor mijzelf. ik wil gelukkig zijn, met hem. dus ik ga' zeg ik. ik zie dat mijn moeder haar ogen groot worden. haar gezicht loopt rood aan en nog voor ze wat terug kan zeggen draai ik me om, gris ik mijn sleutels, voor het geval dat, van tafel en sluit ik de voordeur.

ik begin te rennen.... te rennen voor mijn verleden, voor mijn toekomst en voor alles wat ik eigenlijk had, zolang ik maar naar harry kan. mijn lieve harry...