last first kiss

hoofdstuk 7

zodra het kerkje in zicht komt zie ik harry al bezorgd mijn richting op kijken. ik blijf rennen en rennen. zonder er overna te denken ren ik op hem af. wanneer harry zijn armen opent twijfel ik geen seconde en vlieg ik in zijn armen. 'w-waarom' huil en vraag ik terwijl ik mijn hoofd tegen harry's borst druk. 'ik weet nogsteeds niet wat er aan de hand is little one, maar ik ben er voor je, en je blijft bij me' zegt harry

bij zijn lieve woorden moet ik alleen nog maar harder huilen. 'waarom doe je dit voor me' weet ik er nog een beetje op een normale manier uit te krijgen. 'because you're special, and i love you little one' zegt harry met een hese stem. ik hoor hem midden in de zin breken, word hij emotioneel? 'gaat het hazz?' fluister ik. 'it will be allright love' zegt hij terwijl hij me diep in mijn ogen kijkt en een kusje op mij neus drukt.

ik voel zijn warme hand verstrengelen met mijne, zijn koude ringen laten een tinteling achter op mijn huid. wat word ik toch gelukkig van deze jongen. zodra we in de auto zitten besef ik me dat hij nogsteeds mijn hand vast heeft, maar eigenlijk maakt het me ook niks uit, dus besluit het zo te laten. ineens hoor ik een bekend deuntje en de stem van zayn 'your hand fits in mine like its made just for me'. mijn wangen worden rood als ik merk dat harry me aankijkt en een klein knikje geeft richting onze handen. wat doet hij toch met me?

zodra ik uit de auto wil stappen omdat we bij zijn appartement zijn word ik tegen gehouden. harry opent mijn deur en tilt me in bruidsstijl de trappen op. het is niet eens ongemakkelijk, eerder vind ik het een mega lief gebaar. ik begraaf mijn hoofd in zijn nek en snuif zijn heerlijke geur op terwijl zijn krullen tegen mijn wang aan kriebelen.

zodra ik een zachte ondergrond voel ben ik weer een beetje terug op de wereld, ik was een beetje verzonken in mijn geluksmomentje terwijl ik in harry zijn armen lag. ik word op de bank gelegd en harry legt een dekentje over me heen. 'i'll be right back love' mompelt hij waarna hij een kus op mijn wang plaatst. van het lieve gebaar moet ik blozen. ik hoor de waterkoker een klik geluid maken, niet veel later komt harry weer binnen met 2 dampende mokken thee. hij geeft me er een aan, ploft naast me neer en slaat vrijwel meteen zijn arm om me heen. mijn eerste reactie is mijn hoofd op zijn schouder leggen, zonder ook maar een woord te zeggen. een tijdje zeggen we niks, genieten we gewoon van het moment dat we samen zijn.

na een poosje schraapt harry zijn keel. 'so would you tell me what happend love?' vraagt hij. ik begin te vertellen, het feit dat dit alles om hem gaat sla ik maar even over. zodra ik vertel dat mijn moeder de persoon met wie ik samen wil zijn niet accepteren zie ik iets in zijn ogen veranderen. ik zie verdriet, verwarring en ik zie dat hij breekt. zijn ogen worden met de seconde donkerder en ik weet dat het mis is. na mijn verhaal kijkt hij verbluft voor zich uit. als antwoord geeft hij mij een kus op mijn voorhoofd en loopt weg.

WAARSCHUWING, het volgende stukje kan triggerend zijn voor mensen die kampen met zelfbeschadiging. ik ben niet aansprakelijk voor de gevolgen als je besluit toch door te lezen. er staat duideijk aangegeven vanaf wanneer je weer verder kunt lezen!

ik blijf verbaasd achter, tot ik een kastje hoor slaan. ik gok dat het uit de badkamer komt. ik weet dat hij de deur niet op slot heeft gedaan. als teken dat ik binnen kom klop ik even en gooi de deur open. daar tref ik harry aan, met zijn handen in zijn haar, betraande wangen, rode ogen en starend naar zijn spiegelbeeld. 'daan kom niet binnen alsjeblieft, ga terug naar de woonkamer en wacht' probeert hij te roepen, maar het komt er meer uit als een schorre mededeling. 'nee hazz, ik blijf. net als jij er voor mij bent wanneer ik het moeilijk heb' zeg ik vastberaden. 'for god sake, leave the bathroom now!' schreeuwt harry. ik zie de paniek in zijn ogen. ik zet een stap naar voren en in mijn ooghoek zie ik een kapot scheermesje liggen. niet hij ook al, schiet er door me heen. het doet me pijn om te denken dat hij dit heeft gedaan, dat hij dezelfde pijn voelt die ik elke dag voel, dit verdient hij niet.

zonder verder te denken stap ik op hem af en trek hem in een knuffel. harry slaat zijn handen voor zijn gezicht en laat zich zakken op de grond. ik pak zijn hoofd vast en trek zijn brede, warme lichaam tegen me aan. ik laat hem huilen en schreeuwen, maar ik laat hem niet los. ik fluister dat het allemaal goed komt en vraag hem zijn armen te laten zien. ik kan de paniek in zijn ogen zien toenemen en hij schud hevig met zijn hoofd. 'het is goed hazz, ik weet het' zeg ik. ik pak zijn handen en hij zit bijna levenloos tegenover me. hij lijkt compleet van de wereld te zijn wanneer ik de sneeën op zijn armen inspecteer. inplaats van schreeuwen naar hem geef ik hem over zijn hele arm, op zijn polsen en op de sneeën kusjes. ik kan de verbazing in zijn ogen zien. hij slaat zijn armen om mijn nek en knuffelt me met liefde. vanuit mijn nekholte hoor ik een snikkende harry zeggen 'i'm so sorry little one'. ik pak hem wat steviger vast en zeg 'it's okay love, I know what you're going trough'.

vanaf hier is de waarschuwing afgelopen, en kun je rustig verder lezen!

ik zit als een hoopje ellende tegen harry aan, terwijl hij eigenlijk ook een hoopje ellende is. onze shirts zijn nat van de tranen, onze armen zijn moe van het knuffelen, maar dat houd ons niet tegen. 'hazz' begin ik. 'hmm?' hoor ik hem mompelen. 'ik wil je niet kwetsen' fluister ik. zijn ogen worden weer donkerder en hij zegt zonder enkele emotie 'you already did'. 'hazz, ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt, mijn moeder accepteerde mijn liefde voor jou niet' zeg ik hem terwijl ik weer in snikken uit barst.