last first kiss

hoofdstuk 8

ik zit nog steeds huilend met mijn handen voor mijn gezicht en durf niet op te kijken, bang voor zijn reactie. 'look at me little one'  hoor ik een schorre harry zeggen. ik schud mijn hoofd, maar niet veel later voel ik zijn handen om mijn polsen geklemd. hij haalt mijn handen bij mijn gezicht weg, met betraande ogen kijk ik hem aan en zie langzaam zijn lippen omhoog krullen. 'wat is hier grappig aan styles' snauw ik hem toe. in zijn ogen zie ik ook een kleine glinstering, en zijn kuiltjes verschijnen langzaam op zijn gezicht. die kuiltjes, en die ogen, maar vooral zijn persoonlijkheid is waar ik verliefd op ben geworden. 'ik lach omdat ik gelukkig ben' zegt hij voordat hij met zijn vingers mijn lok achter mijn oor veegt en naar voren buigt. voor heel even staat mijn hart stil.

voor een paar seconden lijk ik bevroren, het enige wat we doen is elkaar heel diep in de ogen aankijken. ik heb nogsteeds geen idee waar hij het over heeft, ik dacht dat dit, dat wij, als in harry en ik, voor hem maar een spelletje was. hij trekt me wat dichter naar hem toe en plaatst zijn lippen op de mijne. mijn hart staat nogsteeds stil. een beetje verbluft van alles kus ik hem toch terug. ik voel harry glimlachen tegen mijn lippen aan. ik weet dat harry graag de leiding heeft, dus wacht geduldig af. lang wachten hoef ik niet, hij bijt zachtjes in mijn lip als teken dat hij toegang wil, die ik hem maar al te graag geef. langzaam open ik mijn mond en voel zijn zachte tong tegen die van mij. toch voelt het dit keer anders als in de klas. nu voel ik liefde en warmte, toen voelde ik vooral gewoon de lol, alsof het niks was. teder zoent harry mij, en het voelt geweldig. voor een momentje is het alleen wij, niks geen problemen.

als we terugtrekken zie ik dat harry het niet kan laten om te glimlachen. ik ben nogsteeds verward, maar ik hou ook hopeloos veel van hem. mijn wangen worden rood. 'je hoeft niet te blozen love' zegt harry. 'sorry, het gebeurd gewoon' mompel ik.

'daan, You're my shining light, en ik hou verdomd veel van je' zegt harry. ik kan aan zijn ogen zien dat hij het meent. 'you're mine too hazz, and I've never stopped loving you last three years' zeg ik. 'sorry dat ik je nooit verteld heb, dat ik al 3 jaar fan ben van je, sorry dat ik je niet heb laten weten dat ik al 3 jaar onvoorwaardelijk van je hou' ratel ik. 'stop met ratelen daan, het is goed. zolang ik maar je bij je mag zijn, maakt het mij allemaal niks meer uit' verteld hij me. als antwoord geef ik hem een kus op zijn mond.

harry staat op zonder iets te zeggen, hoewel ik weet dat er niks mis is, behalve dat hij misschien emotioneel kan zijn geworden, maak ik me toch zorgen. ik wil aantalten maken om hem te achtervolgen, maar voor ik de kans krijg draait hij zich weer om en zakt door zijn knie. 'lieve daan, je betekend alles voor me, wil jij alsjeblieft mijn vriendinnetje zijn?'

nu is het mijn beurt om emotioneel te worden. tranen van geluk glijden over mijn wangen naar beneden. 'ik wil niks liever dan dat hazz' fluister ik. ik merk dat harry het ook moeilijk heeft met zijn gevoelens. ik sta op en vlieg hem in zijn armen.