last first kiss

hoofdstuk 2

ik loop aan een stuk door naar buiten en ga op een bankje zitten. ik vis een sigaret uit mijn jaszak en steek hem aan. ik neem een grote hijs en ik voel de rook in mijn longen branden. heerlijk. na 2 trekjes voel ik een hand op mijn schouder. geschrokken draai ik me om. ergens verwachtte ik het hoofd van senna.maar inplaats van haar afgrijselijke hoofd kijk ik in twee smaragd groene ogen. 'hey, gaat het?' vraagt harry. 'wat doe jij dan hier?' snauw ik. 'oh ik nam het even voor je op, en heb senna verteld dat ze niet zo achterlijk moest doen.. waardeerde ze niet echt' grijnst hij. 'dus je bent er door mij uitgestuurd?' vraag ik terwijl ik mijn wangen voel gloeien. 'niet echt, als ik het niet had gewilt deed ik het niet en daarbij, ik heb het er voor over' zegt harry met een glimlach. hij heeft van die schattige kuiltjes als hij lacht.

'wou je dr ook een?' vraag ik en hou mijn pakje voor zijn neus. 'graag' knikt harry dankbaar. beide inhaleren we de rook en zitten zo even naast elkaar. er hangt een stilte, maar hij is niet ongemakkelijk of onaangenaam. ik kijk even naar links en moet glimlachen, volgensmij is harry nog zo slecht niet. 'je zult je vast afvragen wat ik in godsnaam hier op school doe?' vraagt harry ineens. ik knik. 'eigenlijk had ik niet veel keuze, ik heb een appartementje gekocht en wil niet die rijkeluis jongen zijn. ik heb wel geld, maar wil ook graag net als ieder normaal mens werken voor iets, een doel hebben. en aangezien de jongens en ik nu ieder onze eigen weg gaan wilde ik iets nieuws. ik heb me altijd geinteresseerd in verpleging' legt harry uit. 'tof van je, ik vind je ook helemaal niet zo'n rijkeluis type hoor' grinnik ik. 'de meiden in de klas zijn volgensmij dol op je, ze werden helemaal gek toen ze zagen dat jij t was' zeg ik. 'ik heb het ook gezien, jij was een van de weinige normale meiden die me ook gewoon behandelde als een normaal persoon. er zitten ook een hoop niet sociale mensen in de klas' zegt harry. ik moet heel hard lachen 'ja natuurlijk, ik weet precies wie je bedoeld. met die mensen moet je niet om willen gaan'. harry grinnikt om mijn reactie. ik kijk hem even recht in zijn ogen aan en zie dat ze glinsteren, die glinstering had hij vanmorgen niet, en normaal alleen als hij op het podium staat. gosh hij heeft mooie ogen. snel draai ik mijn hoofd weg en voel dat de blik van harry nog steeds op mij hangt. 'duss' grijnst hij. mijn wangen worden rood en ik kijk hem onschuldig aan. 'sorry, beetje in gedachten verzonken, heb ik wel vaker' moompel ik. 'geeft niks, heb ik ook vaak. zullen we naar binnen? ik heb het koud'. vraagt harry. 'yeah sure!' roep ik terwijl ik opsta.

zodra we door de deuren van school komen zie ik senna staan. ze is pisnijdig. 'zo was het gezellig tortelduifjes? jullie mogen beide nablijven vanmiddag'. snauwt ze. ik voel woede opkomen. 'ten eerste, je bent fucking jaloers, ten tweede we zijn geen tortelduifjes, ik ken harry niet eens. en ten derde, waar bemoei jij je mee?' schreeuw ik. harry legt geruststellend zijn hand op mijn arm. 'laat het daan' fluisterd hij. ik zie de blik van senna verstrakken. 'kom hazz' zeg ik precies hard genoeg zodat senna het hoort en pak zijn hand vast. harry kijkt even raar op maar speelt dan toch het spelletje mee. 'tuurlijk lief' zegt hij grijnzend. ik zie het hoofd van senna steeds kwaader kijken. zodra we de hoek van de gang om zijn barst ik in lachen uit. harry komt niet meer bij en struikeld over een kabeltje, waardoor ik nog harder moet lachen. 'damn die is boos' mompelt harry terwijl hij me een high-five geeft. ik grijns alleen maar. 'dus, vanmiddag samen nablijven bij haar he?' antwoord ik lachend. ik hoor voetstappen en zie senna laaiend staan. 'niks samen nablijven, alleen harry blijft' bijt ze me toe. aha, ze wil het zo spelen dus. 'dat is erg jammer, maar harry gaat met mij mee, en we weten allemaal dat jij graag heel wat anders van harry zou willen zijn als zijn lerares' zeg ik en geef haar een knipoog. ondertussen is harry al hoofdschuddend weg gelopen en staat om de hoek op me te wachten. 'he het spijt me zo, ik blijf wel na, dan kun jij gewoon lekker naar huis' zeg ik schuldbewust tegen hem. hij grinnikt 'we kunnen ook gewoon samen opdagen, dan kun je wel met mij mee naar huis rijden als je in de buurt woont' zegt harry. 'lets do this!' roep ik lachend.