seninle ilgili birşeyler yazmak istedim ve kendimle...
Ben kendime sımsıkı kapanmış, kalbimi köreltmiş, hiçbir şey hissetmeyen biriyim... ama her gün bitiminde hep aynı eksikliği, hep aynı yetinmezliği yaşadım.. İnsanlar, konuşmalar, eşyalar, yollar, fikirler, alışkanlıklar, beklentiler, bütün bu sistem, her şey ama her şey senden sonra farklıydı artık., Peki, bu hayatta yaşadığım o derin eksiklik, nasıl giderebilirdim! Aklımın uydurduğu bir efsane, bir hayal olamazmıydın sen, kilitli bir kapının arkasındaki dünya? Ama ben bu düşünceyle hiç uyuşamadım, hiç bütünleşemedim ki... beni giderek daha da içime kapayan bu işleyişi anlayamadım ki. sen benden ne istiyordun, ben sana ne veriyordum, hiç bilemedim ki... Yaşamak değildi de bu, sanki yaşıyor gibi olmaktı, öyle göstermek, öyle sanmaktı. Şimdi Sana yazıyorum.. çıkarcı ve ikiyüzlüyüm şimdi, böyle davrandığım için kendimi kirlenmiş, kötü ve suçlu hissetsemde, Kilitli kapının ardında özlediğim o sahici yer olduğunu biliyorum... Şimdi kilitli kapımın önünde, sahte, yarım yamalak, taslak hayatla Kim bilir, kaç kez lanetledim kendimi odamda... Kim bilir, kaç kez kalbimde hiçledim kalbimi... Ama gidecek bir yerim yoktu... Lanetlendiğim yerde biriktim, hiçlendiğim yerde çoğaldım... İşte benim için hayat buydu artık, gidecek bir yeri olmamaktı... Dönüp yine kalbime sığınmak, korkularıma, orada o eski aşklarıma, orada o eski hatalarıma sığınmaktı... çaresizim, cesaretim yok, yaşamak anlımsız çoğu zaman, o hep içinde olmak istediğim karanlık dünyanın tam ortasındayım şimdi... şimdi rahatlamaya başlıyorum, o tam ortasında olduğum karanlık dünyada yanlızım, sen yoksun, beynim bana oyun oynuyor sanki,,, ben zaten burada tek olmalıyım, seni bu saçmalığa sürüklemediğim için mutlu olmalıyım.. yinede sana yazıyorum.
Sanki geçmişte, çok eskilerde yaşanmış bir hayata, bir dönem bütün içtenliğimle sarıldığım bir sevgiliye ait senin yüzün, rüyalarımdan sırayla geçtin, unutmak istemiyorum görüntünü, sen çıksanda hayatımdan, rüyalarım bana kalır... her geçen gün dahada merak ettim seni, bugün neden bunları yazdım? açıklamak zor, bugün seni düşündüm önce birden bire aklıma geldin, göysümde bir yanma hissettim, kanım damarlarımda daha hızlı dolaşıyordu sanki, bu gün seninle ilgili birşey oldu, kalbime yeni bir umut doldu.. ben bugün seni hissettim. bütün bu saçmalığın nedeni işte bu... bu yazdıklarımı okursan eğer senden bir şey istiyorum... bu seninle ilgili son isteyim, bunu sana şimdi söyleyemem.. dedim ya okursan eğer.. kaderime etki etmeye çalışıyorum... yoksa hepsi, hepsi bu muydu, bu kadar mıydı hayat?
