Chapter 5

3.4K 157 106
                                    

O gittikten sonra ben de ardından gittim ve derslerime girdim. Dersi dinliyordum ki Harry birden irkildi, ne olduğunu hemen anladım. Profesörden izin alıp Ron'u da peşimize takarak profesör  McGonagall'ın yanına gittik. Bu birkaç defa oluyorsa bir sorun var demektir. Onlar olayı açıklarken bu arada ben de onlara Draco ile aramızda geçenleri anlattım. Profesör bir öğrenci çağırıp Draco'yu getirmesini istedi. Eski bir ölüm yiyenin bilgisinin yardımının olacağı bir konuydu. Draco geldiğinde önce bana baktı, yüzünde korku vardı. Sonra o da oturdu ve McGonagall'ın bize ikram ettiği bisküvilerden aldı. En sonunda Draco dayanamayıp konuşmaya başladı.

"Ne yapmayı düşünüyorsunuz, profesör?" McGonagall kısa bir süre düşündü.

"Kesin bir yanıt verememekle birlikte biraz beklemek taraftarıyım Bay Malfoy, fakat yara izleriniz ne şekilde acıyor?"

"Aslında benimki acımak değil, daha çok üstüne uzun süre yatmışım da karıncalanmış gibi,"

Harry atıldı.

"Tam da beni tarif ettin,"

"Belki de siliniyordur, olamaz mı?"

McGonagall hafif bir hüzünle, "Zannetmiyorum Bay Weasley çünkü bunlar cildinize kazınmış şeyler." Draco'nun yüzü soldu.

"O zaman bir şey yapın! Onun dönmesini istemiyorum."

"O öldü seni aptal."

"Kes sesini Potter."

En sonunda biraz daha bekleyip olacakları görmeye ve eğer devam eden bir şey olursa Sihir Bakanlığına başvurmaya karar verdik. Ama hala neden hemen harekete geçmediğimizi anlayamamıştım.

Draco gittiğinde biz üçümüz de kalktık ve oturacağımız rahat ve sessiz bir yer aramaya başladık. Oturunca sessizlik oldu. Düşündüklerini biliyorum.

Ron konuştu.

"Kendine mürit bulursa ne olur? Yani, ölüm yiyenler."

"Muhtemelen Harry için Hogwarts'u basarlar."

"Çok az yandaşı kalmamış mıydı onun?"

"Aslında Harry, var; Azkabandalar ama bir kez kaçtılar, neden bir daha kaçamasınlar"

Harry ofladı. Ron onun omzunu sıvazladı. Sonra kalktık ve her zamanki gibi bir gün geçirdik. Akşam olunca McGonagall  biz yemeğe başlamadan önce bir konuşma yapmak içi kürsüsüne çıktı.

"Merhaba sevgili öğrenciler. Bugün birçoğunuzun merakla beklediği bir olay gerçekleşecek. Başkanlık seçimi."

Hay aksi! Ben onu tamamen unutmuştum. Kendime söylenirken Profesör devam etti.

"Bu yıl mektupla yollayamadık, çünkü bilirsiniz, mevzular derindi."

McGonagall sahtece öksürdü.

"Ama işte buradayız. Ve daha fazla beklemeden başkanları açıklıyorum. Hufflepuff'tan Aaron Richard, Ravenclaw'dan Melissa Cookes, Gryffindor'dan Ginny Weasley ve Slytherin'den Draco Malfoy."

"Ginny, bu harika!" dedi Harry.

Ginny için mutluyum fakat tekrar o görevi yapmak isterdim. Benim için güzel maceralardı. Ginny'yi tebrik etmek aklıma biraz geç geldi.

"Tebrikler, Ginny"

"Teşekkür ederim Hermione"

Karşı masalara baktım. Aaron mutlu duruyordu, eli ayağı birbirine girmişti, utangaç biri olmalıydı. Melissa çok mutluydu, onun için sevindim.  Sonra da Slytherin masasına baktım. Malfoy'da beklediğim sevinci görememiştim. Sonuçta başkansan binalardan puan indirebiliyorsun ve bu onun çok işine gelebilirdi.

Losing Control | DramioneHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin