Taeyong 's POV
အဲ့ည
ညေလးတစ္ည
က်ေနာ့္ကိုနွိပ္စက္ခဲ့တဲ့ည
Taeil နဲ႕ေဝးရာကို က်ေနာ္နဲ႔ Jaehyun ထြက္လာလိုက္တယ္။
လေရာင္ေျကာင့္မေမွာင္ တေမွာင္ျဖစ္ေနတဲ့ည ရဲ႕လမ္းမေတြေပၚမွာ က်ေနာ္နဲ႔ Jaehyun ရဲ႕ေျခသံေတြပဲ့တင္ထပ္ေနခဲ့တယ္။
ေဆာင္းေလေအးေတြက က်ေနာ့္ပါးေပၚကို ဒရျကမ္းတိုက္ေနတယ္။ လက္ဖ်ားေတြေအးေနလို႔ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကိုလက္၂ ဖက္ထည့္ကာ Jaehyun ရဲ႕အေနာက္ကေန အသာေလးလိုက္လာခဲ့တယ္။
Jaehyun က က်ေနာ့္ေရွ႕ကေနေလ်ွာက္တာမို႔လို႔ သူ႔မ်က္နွာအရိပ္အကဲကိုက်ေနာ္ခန္႔မွန္းလို႔မရသလို Taeil လက္ခ်က္ေျကာင့္ သူ႔မ်က္နွာမွာ ထင္က်န္ခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာအေျခအေနကိုလည္းမသိနိုင္ပါ။
ေဆးရုံနဲ႔ေဝးရာကိုေလ်ွာက္လာခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ တကယ္တမ္းက် ဒီေလာက္ခပ္ေဝးေဝးကိုေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔က်ေနာ္ထင္မထားခဲ့ပါ။
ညသန္းေခါင္အခ်ိန္နားကပ္ေနျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ လူေျခတိတ္ဆိတ္ေနခဲ့ျပီ......
လူမရွိေတာ့တဲ့ ပန္းျခံနားေလးကို က်ေနာ္တို႔ေရာက္လာတယ္။ အဲ့ပန္းျခံ အေရွ႕ကိုေရာက္လာတဲ့အထိ Jaehyun နဲ႔က်ေနာ္စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာခဲ့ပါ။ သူကလည္းက်ေနာ့္ကိုလွည့္မေခၚသလို က်ေနာ္ကလည္းသူ႕ကိုလွမ္းမေခၚခဲ့ပါ။ ၂ ေယာက္သား ေရွ႔ဆင့္ေနာက္ဆင့္လမ္းေလ်ွာက္ေနရုံကလြဲလို႔ဘာမွမေျပာခဲ့....
ေဆာင္းေလေအးေတြက ပန္းျခံထဲမွာရွိတဲ့ပန္းရနံ႕ေတြက္ုိသယ္ေဆာင္လာေနတယ္။
ေလေအးေတြဘယ္ေလာက္တိုက္တိုက္ က်ေနာ့္ရင္ထဲမြန္းျကပ္ေနခဲ့တယ္။
(Taeyong; ဒါမျဖစ္နိုင္မွန္းမင္းသိပါတယ္။ မျဖစ္နိုင္တာကိုအတင္းလုပ္ယူေနရင္ေနာင္တခ်ိန္မင္းပဲနာက်င္ရမွာ.)
Taeil စကားကိုဂရုမစိုက္ဘဲ Jaehyun လက္ကိုဆြဲျပီးရူးမိုက္စြာထြက္ခဲ့ေပမယ့္ အခုလမ္းတေလ်ွာက္လုံးက်ေနာ့္နားထဲမွာထပ္ခါထပ္ခါျပန္ျကားေနတာက Taeil ရဲ႕စကား....
ဘယ္ေသာအခါကမွ Taeil စကားကိုနားမေထာင္ခဲ့ဖူးသလို နားလည္းမေယာင္ခဲ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္အခုစကားကိုေတာ့ က်ေနာ္ေခါင္းထဲထည့္ေနမိတယ္။
YOU ARE READING
I Starve Freedom
General Fiction"လြတ္လပ္ခြင့္" ???? "Hak လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ မင္းအတြက္နည္းနည္းေလးမွမတန္ဘူး ဒီမွာ Lee Tae Yong မင္းအရင္ကတည္းက ဝဋ္ ေျကြးပါလာတာေျကာင့္လို႔႔ပဲ သတ္မွတ္လိုက္" -Jaehyun "အင္းေလ ဟုတ္မွာပါ သူ႕လက္ခုပ္ထားကေရ ျဖစ္ေနတဲ့ဘဝကေနဘယ္ေတာ့မွလြတ္လပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး" -Taeyo...
