Jaehyun 's POV
At night
"Taeyong ah"
သူေနတဲ့အခန္းထဲေဆးေသတၲာအေသးေလးကိုင္ကာက်ေနာ္ဝင္သြားလိုက္တယ္။ ကုတင္ေပၚမွာေဆးမိသြားတဲ့သနားစရာသူငယ္ပမာမလႈပ္မယွက္ထိုင္ေနတဲ့သူ႔ကိုက်ေနာ္ျမင္လိုက္ရေတာ့တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္မိတယ္။ က်ေနာ့္အေခၚကိုျပန္မထူးဘဲမ်က္ခုံးပင့္ကာကုတင္ေပၚတြင္ေခါင္းအုံးကိုေက်ာမွီကာျပန္ျကည့္လာတယ္။ က်ေနာ္သိလိုက္ပါတယ္။ သူက်ေနာ့္ကိုနည္းနည္းပါးပါးေတာ့စိတ္ေကာက္ေနျပီဆိုတာ။
"Babe ကို ေဆးေသတၱာယူလာျပီ ေဆးထည့္ေပးမယ္ေလ"
က်ေနာ္သူ႔လက္ကိုေမာင္းကိုဆြဲကာေျပာေတာ့ဆတ္ခနဲရုန္းလိုက္ေလရဲ႕။ စိတ္ေကာက္တဲ့ပုံစံကအစဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ရွိေနတယ္ဆိုတာဒီလိုမ်ိဳးကိုေျပာတာလားမသိ။
"Aish ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနတာလဲ? အခုအခ်ိန္ေဆးမထည့္ရင္ေနာက္အမာရြတ္ေတြစြဲသြားမွာေနာ္"
က်ေနာ္ ေျခာက္လွန္႔စကားေျပာလိုက္မွႏႈတ္ခမ္းတစ္ေထာင္ေလာက္ေထာ္ကာျငိမ္က်သြားေလရဲ႕။
"အားးး ျဖည္းျဖည္းလုပ္ကြ စပ္တယ္"
"နည္းနည္းေတာ့စပ္မွာေပါ့ ျငိမ္ျငိမ္ေန သည္းခံထား ထည့္ရမယ့္ေနရာကမ်ားတယ္"
အဲ့ဒါမင္းေျကာင့္ေလ ဆိုသည့္အျကည့္ျဖင့္မ်က္ေစာင္းထိုးျကည့္လာေသာသူ႔အျကည့္ကအစခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေနတာေတာ့က်ေနာ္လည္းမတတ္နိုင္ဘူး။
"ေဆးထည့္ျပီးရင္ ညစာစားျကမယ္"
"မစားခ်င္ေတာ့ဘူး"
"မစားလို႔ရမလား ဘာမွမစားဘဲ ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔အိပ္ေတာ့မလို႔လား မင္းပဲေစာနကစားမယ္ဆိုျပီး"
"ဒီလိုျကီးျဖစ္ျပီးမွေတာ့ ဘယ္သူကစားဝင္ေတာ့မွာလဲ မင္းစဥ္းစားျကည့္ေလ"
နာရီပိုင္းခန႔ကျဖစ္သြားတဲ့အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကိုျပန္ရွင္းျပမယ့္ပုံစံရွိေပမယ့္ မေျပာေကာင္းလို႔ျငိမ္သြားေနေလရဲ႕။ ပါးရိုးနဲ႔မ်က္ခမ္းစပ္နားက မမို႔တမို႔ပါးမို႔ေလးကပန္းေရာင္ေသြးေျပးသြားတယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ သူရွက္သြားတာ။
YOU ARE READING
I Starve Freedom
General Fiction"လြတ္လပ္ခြင့္" ???? "Hak လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ မင္းအတြက္နည္းနည္းေလးမွမတန္ဘူး ဒီမွာ Lee Tae Yong မင္းအရင္ကတည္းက ဝဋ္ ေျကြးပါလာတာေျကာင့္လို႔႔ပဲ သတ္မွတ္လိုက္" -Jaehyun "အင္းေလ ဟုတ္မွာပါ သူ႕လက္ခုပ္ထားကေရ ျဖစ္ေနတဲ့ဘဝကေနဘယ္ေတာ့မွလြတ္လပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး" -Taeyo...
