Jaehyun's POV
"မနက္ျဖန္အစည္းအေဝးရွိတယ္ ဒီေန႔လူကနုန္းသလိုျဖစ္ေနလို႔အရင္ျပန္နွင့္ျပီ အလုပ္ကိုဂရုစိုက္လုပ္ျကပါ"
ရုံးခန္းထဲကထြက္လာျပီး လမ္းတဝက္အေရာက္
"မင္းဒါဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ စာရင္းဆိုတာေပါ့ျပက္ျပက္လုပ္လို႔မရဘူးကြ အခုဒီလိုေနတဲ့ ၁ သိန္းကိုမင္းဘယ္လိုေလုပ္မလဲ"
က်ေနာ့္ကုမၸဏီမွာဆူညံပူညံျဖစ္ေနတာကိုက်ေနာ္အမုန္းဆုံးပဲ
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေနာက္ဒီလိုမျဖစ္ေစရ-----"
"ေတာင္းပန္ရုံနဲ႔ျပီးမလားကြ အခုလိုေနတဲ့ပိုက္ဆံကေတာင္းပန္ရုံနဲ႔ျပန္ျပည့္မသြားဘူး"
"Lee Taeyong"
စာရင္းကြာေနလို႔အဆူခံေနရတဲ့သူေလးကိုက်ေနာ္ျပံဳးျပီးေငးျကည့္ေနမိတာ မိနစ္ပိုင္းေလာက္ျကာတယ္။ ေျကာက္ရြံ႕ေနတဲ့ပုံေလးကိုကအရင္ငယ္ဘဝတုန္းကလိုပဲဘာမွမေျပာင္းလဲသြားဘူး။ က်ေနာ္ရပ္ျကည့္ေနတဲ့ေနရာကေနလွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့အသံလာရာဘက္ကို မဝံ႔မရဲလွမ္းျကည့္ရွာတယ္။
ဟူတ္တယ္။
သူဟာက်ေနာ့္ရဲ႕ Taeyong
သူဟာက်ေနာ္ရွာေနခဲ့တဲ့တစ္ေယာက္တည္းေသာသူ။
က်ေနာ့္ကိုျမင္ေတာ့အသံေတာင္မထြက္နိုင္ အံ့ျသမႈမ်ားစြာနဲ႔ျပဴးျကည့္ေနေလရဲ႕။
"ဟာ boss"
Taeyong ကိုဆူေနတဲ့ျကားကက်ေနာ့္ကိုျမင္ေတာ့ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာကက်ေနာ့္ကိုခါးကိုင္းကာအရုိအေသျပဳတယ္။
"boss သူကစာရင္းေတြ..."
က်ေနာ္လက္ကာျပလိုက္ေတာ့ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာဆိုသူလည္းအေျပာရပ္သြားတယ္။
"ဘယ္ေလာက္လိုေနတာလဲ"
"၁သိန္း"
"ကုမၸဏီဘဏ္အေကာင့္ထဲကျဖတ္လိုက္"
"ဗ်ာာာ?"
စာရင္းအင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္စည္းကမ္းျကီးလြန္းတဲ့က်ေနာ္ကဒီလိုစကားမ်ိဳးကိုေသြးေအးေအးနဲ႔ေျပာလာေတာ့လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာဆီက အသံျပဲနဲ႔အာေမဋိတ္သံကထြက္လာတယ္။
"ေနာက္ဆိုရင္ သူ႔ကိုဘယ္သူမွမထိပါနဲ႔ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သူကငါ့အတြက္ ေငြ၁သိန္းထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာမကတန္္လို႔"
YOU ARE READING
I Starve Freedom
General Fiction"လြတ္လပ္ခြင့္" ???? "Hak လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ မင္းအတြက္နည္းနည္းေလးမွမတန္ဘူး ဒီမွာ Lee Tae Yong မင္းအရင္ကတည္းက ဝဋ္ ေျကြးပါလာတာေျကာင့္လို႔႔ပဲ သတ္မွတ္လိုက္" -Jaehyun "အင္းေလ ဟုတ္မွာပါ သူ႕လက္ခုပ္ထားကေရ ျဖစ္ေနတဲ့ဘဝကေနဘယ္ေတာ့မွလြတ္လပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး" -Taeyo...
