Gecenin Mektubu

🍀

-Hep kendimi ele veren yanım korkaklığım oldu ama taa ki bir gün var o güne kadar..
Derin derin iç çekti adını merak ederken arkadan Kavin diye ona sesleniyordu bir kız sanırım arkadaşıydı. Sanki doğduğu andan güçlü bir kız olacağını anladıklarından bu ismi ona verdiler..Artık ismini öğrendiğime göre ona ismiyle hitap edebilirim.
Kavin içeri odaya gittikten sonra uzun süre orada bulundu ama sonra geri geldi ve devam etti.
-Bir kızla yine geç saatlerde evine geldiğini gördüm kapının küçük deliğinden fazla içmişlerdi zaten eve giren çıkan kızın hatti hesabı yoktu. Bu da onlardan biriydi sevdiğim bey o kızın nalet olası nefesini hissettikçe içim içim yiyordu. Onlar yan yanayken ben onu içimdeki yangınların arasında yok etmek istedim. İstesem bile külleri kalmıycakmıydı şimdi de olduğu gibi kaldı da zaten. Sıradan bir aşk istemiyorum. Mesela sıradanlaşmış sevgililerin kutladığı o sevgililer gününü bile kutlamak istemiyordum bizim hergünümüzü bir başka kutlamak istiyordum afilli sözlere de gerek yok sadece sevdiğini hissettirse yeterdi.Olmadı beni sevmedi aşka inanmayan birisi acılar içinde aşkın içinde tutuşuyordu adeta. Kendime kin kusarak sessizce onları rahatsız etmemek için gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. Binamız çok bakımlı olmadığı için bir dairedeki sesler yan, alt ve üst komşuya duyulabiliyordu. Kıskançlığımdan onun o onda ölmesini bile istedim sabaha karşı kızla beraber dağınık giysileri ,yüzünde ve boynunda olan morluklarlarıyla dışarı çıktıklarını duydum sanki birşeyden kaçarcasına hızlıca iniyorlardı yüzlerinde hafif telaş vardı. Benimse yüzümde kin dolu bir hüzün vardı o gün korkularımı herşeyi unutup peşlerinden elimdeki orta boy bıçağı kolumun içine gizleyerek koştum peşlerinden ona olan aşkım gözüme karanlık perde gibi düşmüştü.