Gecenin Mektubu

Gezinirken...

Geç saatler oldu mu yine sanki rutin biçimde her pencereden farklı bir ses geliyordu fakat bu sefer biraz ilginçti 17 yaşlarında bir kız konuşmadan, bana derdini sevgisini bana olan bağlılığını anlatıyordu sanki. Merak etmiştim evet evet biraz fazla merak etmiştim çünkü hep aynı saatte ,aynı evin penceresinden sanki bana gündüzün telaşesinden kaçıp biran evvel ulaşmak istiyen bir kızdı.. Oysa bulutları aydınlığı kim sevmezdiki mesela ben hep o masmavi aydınlığı Güneşi görmeden gizli bir hayranlıkla merak ettim çünkü mutlu insanlar oluyordu Güneşin, bulutların ve mavinin yere göğe hüküm ettiği zamanlarda. Kendimi suçluyordum o simsiyah gövdemle Güneşi, bulutları ve güzel mi güzel olan o maviyi geride bıraktığım için mi tüm insanlar benim olduğum zamanlarda hüzünleniyordu, yoksa benim olduğum zamanlarda geriye sadece gündüzleri mutlu olan insanları kıskanan mutsuzlar mı kalıyordu?..

Kız uzun bir süre baktı bana üst üste derinden bir iç çekerek sanki bana bir ejderhanın ağzından çıkan alevler gibi onun da ağzından öyle sıcaklıkta kelimeler dökülcek gibi oldu ama içine attı, içine atmayı tercih etti. Bir kaç gün daha aynı rutin bir şekilde konuşmaya başlamak istedikçe geri sustu.Belliydi yaşıtları gibi değildi gece hayatı yoktu yoksa benim olduğum zamanlarda neden her zaman aynı saatte pervazında çiçekleri, kahverengi kenarları olan pencereden hasretle bana baksın ki. Yine  benim olduğum zamanlarda saat 12 sularındaydı aynı her zaman ki gibi âdeta kraliyet ailesinde olan kadınların asaletiyle bana bakıyordu ama bu sefer sanki 17 yaşında ölmüş ama ilerki yaşılarında gömülmeyi bekliyormuş gibi bakıyordu yine de ödün vermiyordu asil tavrından.Daha bu yaşında genç bir kız olmasına rağmen birçok acılar çekmiş  olgun ve güçlü kadın olarak duruyordu. Bu sefer yüzünde morluklar vardı gözünün içini kaplayan yaşlar yanağından süzülmemek için zor duruyor,ama hala yüzündeki güçlü kadın edası yerini sürekli gözleri dolan ergen bir kıza bırakmıyordu.