Your Love ⚘ Deel 1 ⚘ Harry Styles

04.

Pov Loiza.

Nadat ik nog over dat telefoontje heb nagedacht trek ik mijn werkkleding aan en doe wat neutrale make-up op. Ik hou wel van veel make-up, maar het mag niet als ik aan het werk ben. Ik werk natuurlijk in het ziekenhuis en als ik te veel op heb zie ik er verzorgd uit. Ik loop naar beneden en maak een ontbijtje die ik snel op eet. Ik loop daarna weer naar boven en poets mijn tanden, ga naar de wc, doe wat parfum en deodorant op. Als ik helemaal klaar ben doe ik mijn jas en schoenen aan en stap op de fiets richting het ziekenhuis.

🌸

Ik loop de Starbucks binnen om half drie in de middag. Ik was om twee uur vrij en nu heb ik even tijd voor mezelf.

"Goedemiddag, wat mag het zijn?" Vraagt het meisje.

"Een warme chocomel met karamel en slagroom, alsjeblieft." Zeg ik en geef haar het geld en krijg het bekertje in mijn handen. Ik hoefde geen naam erop. Even later loop ik met het bekertje naar buiten richting het parkje waar ik mijn fiets heb neergezet. Ondertussen drink ik mijn chocomel op.

🌸

Het zes uur en ik ga in bed liggen. Toen ik thuis kwam voelde ik me niet zo lekker. Ik voel me langzaam in een slaap wegzakken, totdat mijn mobiel afgaat. Ik kreun en pak mijn telefoon. "Hey met Loiza." Zeg ik.

"Hey met Harry." Zegt hij vrolijk. "Je klinkt alsof je hebt geslapen." Lacht hij.

"Ik sliep ook bijna, maar toen belde jij." Zeg ik.

"Oh, sorry slaapkopje." Zegt hij lachend.

"Het maakt niet uit." Zeg ik en gaap. Ik leg mijn hand op mijn hoofd.

"Waarom wilde je gaan slapen?" Vraagt hij.

"Oh, ik voel me niet zo lekker. Ik ben ziek." Mompel ik.

"Ahw, beterschap! Is het goed als ik zometeen even langs kom? Dan kan ik wat voor je zorgen. Je weet het wel." Zegt Harry.

"Uhm, ja oké." Zeg ik en daarna hangt hij op. "Ook doei." Mompel ik en sta op. Ik trek een sweater aan en loop naar beneden. Als Harry zometeen komt dan ik maar beter naar beneden gaan. Even later gaat de bel en ik open de deur.

"Hey Loiza." Zegt Harry glimlachend. "Ik heb wat fruit meegenomen."

"Hey." Zeg ik en kijk naar het mandje met fruit. "Dat is lief!" Ik glimlach en zet een stap opzij, zodat hij naar binnen kan. Ik sluit de deur en loop hem daarna achterna naar de keuken. Ik neem plaats op de hoge kruk van het keukeneiland. "Bedankt dat je bent gekomen, maar het had echt niet gehoeven." Zeg ik met een zwakke glimlach.

"Ach, ik denk dat het wel nodig is. Kijk hoe je erbij zit." Zegt Harry.

"Nou zeg, dankjewel." Zeg ik en lach even. Ik leg mijn hand op mijn voorhoofd en zucht.

"Oh en je vindt het vast niet erg als ik blijf slapen toch?" Vraagt hij glimlachend en hij doet wat fruit in een bakje. Hij zet het bakje met een vorkje voor mijn neus.

"Nee, dat vind ik niet erg, maar je moet wel weten dat als ik ziek ben dat ik dan altijd alleen ben. Ik doe het altijd alleen." Zeg ik en glimlach kleintjes.

"Ja.." Mompelt Harry. "Ik leg je dekens zometeen op de bank dan kan je hier beneden liggen en tv kijken enzo."

Ik knik en eet een stukje appel.

Harry loopt naar boven. Hij moet zelf maar uitvinden waar mijn slaapkamer is.

Als ik bijna alles opheb komt Harry weer naar beneden met mijn deken en kussen en leg die op de bank. "Alles is klaar gelegd prinses." Zegt hij grijnzend.

Ik glimlach kleintjes. "Dat is lief van je, dankjewel." Zeg ik. Ik stap van de kruk en loop langzaam naar de bank met Harry naast me. Ik trek mijn sweater uit, omdat het niet fijn zit. Ik ga op de bank liggen en Harry legt het deken over me heen.

"Probeer anders wat te slapen." Zegt Harry. Hij legt zijn hand op mijn voorhoofd. "Heb je al een paracetamol genomen?"

Ik knik en sluit mijn ogen.

"Slaaplekker." Fluistert Harry en hoor dat hij weg loopt.

—De volgende dag.

Ik word half tegen Harry aan wakker op de bank. Ik ga rechtop zitten en schud hem zacht heen en weer. "Wake up."  Zeg ik en gaap. Ik glimlach als Harry zijn ogen opent.

Hij gaat ook rechtop zitten en rekt zich uit. "Zijn we echt op de bank in slaap gevallen?" Vraagt hij grinnikend.

Ik knik en haal een hand door mijn haren. Het zit vol met klitten en waarschijnlijk ziet het er niet uit. Ik gooi mijn haren naar voren en doe het allemaal in een knot.

"Ik ga wat eten maken." Mompelt Harry en hij loopt naar de keuken.

Ik zucht en ril even. Ik heb het warm en koud tegelijk. Ik pak mijn deken en wikkel die om me heen. Ik ga onderuit gezakt zitten en sluit mijn ogen.

"Niet in slaap vallen, hè." Zegt Harry.

Ik open mijn ogen en kijk hem glimlachend aan. Ik ga rechtop zitten en krijg een bordje op mijn schoot. "Thanks." Zeg ik zacht en glimlach naar hem.

"Alsjeblieft. Ik hoop dat je het lekker vind." Zegt hij glimlachend. Hij komt naast me zitten en legt zijn hand op mijn voorhoofd. "Hoe voel je je?"

"Ziek." Mompel ik en grinnik even. Ik pak het broodje op en neem een hap.

"Ik heb op de tafel een paracetamol liggen, dan kan je die innemen." Zegt hij.

"Dankjewel Harry." Zeg ik glimlachend en slik de paracetamol door met wat drinken.

"Geen dank." Zegt hij.

"Jawel, je zorgt voor me terwijl ik ziek ben." Zeg ik dankbaar.

🌸🌸🌸

Ik ben nu ook ziek, FML.

Het enige positieve is dat ik thuis kan blijven en dat de rest van mijn school allemaal naar school moest met dit weer!