İyiydi yine aynısıydı başlangıçta tabi .Evden işe ,işten eve zordu hayatım kimine göre ama zorundaydım .Ama isterdim herkes gibi basit sorumluluk alabilmek belki o trafik kazası olmasaydı . Herşeyimi bir kaza da kaybettim annemi , babamı ,kız kardeşimi önce yetimhaneye bir süre geçtikten sonra zaten ayrıldım . Hayatın acı yüzüyle karşı karşıya geldim .Önce iş aradım ve zor da olsa bulmuştum iş arkadaşım da kalmaya karar verdim gerçi başka seçenek yoktu. Elimize para geçince ev kirasını veriyorduk .Yine işe giderken duvarda yazı asılıydı baktım, baktım iş olanıydı ilgimi çekmemişti alt kısmı okuduğum da evet dedim hem çıkış saatine uyuyodu bugün işten sonra gitmeliyim dedim . Yüzümde hafif masum gülümseme belli belirsiz oldu.Ama şehrin soğuk rüzgarı esti hemen o güzel hayal den çıktım ve hızlı adımlarla ilerledim.İşe geldiğimde bilgisayarı açtım ve yine o duvarda asılı iş ilanını gördüm ipucuydu. Evet evet ipucuydu ve tekrar hayallerim aklıma geldi üniversiteye gitmek, ve hayatta olan akrabalarım var mıydı ?Varsa neredeydi Bunun için bu işe gitmeliy dim ne olursa olsun.Hemen kolum da acı cimcikleme hissettim iş arkadaşım Derin di beni dürtü hadi hadi daha çok işimiz var dedi haklıydı daha bir çok evrak vardı hepsini beraber bitirdik. Ama saatte geç olmuştu Derin bana işin varmı diye sordu .Bende sen gidebilirsin dedim benim işim var dedim. Böylece Derin e yalan söylememiş oldum . Oda şöyle dedi tamam Su sen nasıl istersen öyle olsun...
