Tut ellerimden!
Tut ellerimden götür beni.
Hoyrat ellere bırakma sevdiğini
Acıdan kırmızıya çalan kentlerin
Soğuk rüzgarlarında savurma beni.
Hüznün siyaha, sevginin maviye
Çaldığı gözlerinde hapset beni.
Soğuk hücreler de ;
Esaret altında bırakma bedenimi.
Tut ellerimden savurma beni.
Gel gökyüzüme,
Yeniden yıldızım ol
Rüyalarımda kayıp da saçlarıma düşen.
Anlat derdini, gözlerimin rengini
Gel gayrı öldürme beni,
Tut ellerimden,
Tut ki düşmeyeyim gözlerinden.
Hani anlarsın ya
Ay ışığı vurur ya pencereye.
Bir gece daha hapsolur ya
Güneşin koynunda kaybolur ya
Gel işte , tut ellerimden.
Geceler gündüze kavuşmadan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞTE DEMLERİM SENİN ÇAYINI
PoesíaDokunsan satırlarıma , anlasan bir kere beni , senin olan bu aciz beni , okusan satırlarımla içimi , okusan .
