Aslında buradan sizlere neler anlatacağımı hiç bilmiyorum. Ne demeye kitap yazmak işine bulaştığımı da anlamıyorum. Kendimi bile anlamıyorum.
Bir zamanlar dört aylık bir kursa gitmiştim. Çağla hocam dersleri anlatırken bazı konularda aklım hep bir yerlere giderdi.(Çağla hocam eğer okuyorsan sana selamlar olsun.) Aslında bildiğim şeylerden farklı bir şeyler anlatmıyordu. İlk bir iki gün çok sıkıcı geldi. Aslında aman geçtikçe, konuların içeriğine girilince birde baktım ki, bildiğim şeylerin çoğunu yanlış biliyormuşum. O zamanlardan Çağla hocam'ın bilmeyerekte olsa bana öğrettiği bir şeyi keşfettim. Olaylara empati yaparak bakmak vardır ya hani, kendin ve karşındakinin gözüyle bakmak. Bilmiyorum böyle bir teoriyi daha önce başka birisi ortaya attı mı? Ben empatiye biraz daha bir şeyler kattım, üçüncü kişi yani olaya şahitlik eden başka bir kişinin gözüyle bakmak. Hatta daha da abartıp dördüncü kişiyi bile katım, görmeden fakat duyduğu üzere yorumlayan insanın gözüyle bakmaya bile başladım. Çok abartılı olduğunun farkındayım bu durum, lakin başıma gelen bir olayı bambaşka birisi nasıl yorumlar sorusunun cevabını merak etiğim için bu kadar abarttım. Sizler hiç merak etmediniz mi buna benzer bir şeyi. Yaptığımız bir şeye hiçbir şekilde şahit olmayan birisi gelip bize olayı anlatıp yorumlarsa neler hissederiz acaba. Ben bilmiyorum daha henüz böyle bir olayla karşılaşmadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN KENDİMİM YA SEN KİMSİN?
RandomBEYNİNİ KULLANMAYI BECEREN İNSAN EN ÇOK GELİŞEN İNSANDIR.