A perfect nightmare with him (COMPLETED)

Back to the philippines

Mag aanim na buwan na akong andito sa Spain, malapit na akong umuwi sa Pilipinas, makakasama ko na si Tyler. Salamat sa dios at okay na ako ngayon, tanggap ko na ang nangyare sa akin, sa amin ni Tyron. Nakatulong ang trabaho ko dito at siguro nakatulong si Marco. Anjan siya lagi para patawanin ako, alam kong gusto niya ako, pero hanggang kaibigan lang ang kaya kong maibigay sa kanya.

Ayokong maging unfair sa kanya, ayoko na isipin niya na ginamit ko siya para makalimot, i know he deserves someone na higit sa akin ung single at walang anak di tulad ko.

I've alway been honest sa kanya, sinasabi ko na di ako ready to have someone in my life, at di ko alam kung kailan ako magiging ready. Naiintindihan naman niya ako pero di parin siya tumitigil anjan pa rin siya lagi para sa akin.

Inayos ko na ang lahat ng mga papeles ko at ang mga gamit ko sa makalawa na ang uwi ko, sinabihan ko na sina mama at sina tita pat and tito Anselmo, alam na rin ni Tyron na uuwi na ako, sinabi ko sa kanya na kukunin ko na si Tyler pagkauwi ko, wala akong narinig sa kanya alam kong payag naman siya kasi yun ang agreement naming dalawa.

Nagpaalam na ako kay Marco na uuwi na ako sa makalawa, i know he's sad pero kailangan ko nang umuwi, he asked me to have dinner with him nung kinagabihan ,pumayag na rin ako since ito na ang last na pagkakataon na makakasama ko siyang kumain.

Hailey iloveyou sana iconsider mo ang pag ibig ko, malinis ang intensyon ko sayo. Tatanggapin ko si Tyler at ang nakaraan mo, pupunuin ko ang mga pagkukulang ng tatay niya, mamahalin kita at ipaglaban sa lahat ng taong mananakit sayo. Please atleast give me a chance Hailey..

I never liked someone like this Hailey i can stay in the Philippines only if you allow me to be with you..

Di ko alam ang mararamdaman ko naooverwhelm ako, di ko naranasan ang ganitong treatment kahit kay Red dati, maging kay Tyron, it feels so good na may taong handa kang mahalin at ipaglaban ang sarap siguro pag mahal mo rin ang taong nagpaparamdam sayo ng ganitong bagay..

Speechless ako, nakikinig lang i don't want to say anything coz i might broke his heart. Marco di ba pinagusapan na natin ang tungkol dito? Akala ko ba malinaw na ang lahat?
"I'm sorry Hailey i just can't help it then he sigh" i hugged him and whispered "I'm sorry I'm not ready, i can't "
Then he gave me a bitter smile, kumirot ang puso ko nalulungkot ako for him, ang bait niya kasi he don't deserve to feel this way.

2 days afer- Time to go back to the Philippines.

Ready na ang maleta ko, halos lahat ng pinamili ko ay para sa anak ko, super excited na akong makauwi, susunduin ako ni aika sa airport dun sa Pilipinas..hinihintay ko si Marco siya kasi ang maghahatid sa akin sa airport dito sa madrid..nalulungkot ako kasi iiwanan ko siya, napalapit na siya sa akin inaamin ko nagkaroon na siya ng puwang sa puso ko pero di kayang pantayan ng puwang na yun ang bahaging pagmamay-ari parin ni Tyron.

Di nagtagal dumating na nga si Marco at may dalang maleta, nagulat ako so i asked him " saan ka pupunta? Sasama ako sayo pauwing Pilipinas mamimis kasi kita kaya sasama nalang ako:) paano ka nakapagbook ng same date at time? Hailey,i have connections i asked Grabiela to to that for me.

Wala akong nagawa kung hindi ang bumuntong hininga, hinatid kami ng driver niya sa airport, wala kaming kibuan sa loob ng kotse, ayaw ko siyang kausap, lagi nalang niya akong ginugulat..

Pagdating sa airport dinala na niya ang mga gamit ko,nagcheck in na kami at naghintay sa flight namin, binilhan niya ako ng maiinom, saan ka naman titira dun sa Pilipinas? Tanong ko..i have families in the Philippines, may bahay kami sa Tagaytay at may bahay ang kapatid ko sa Makati kaya wag mong problemahin ang accommodation ko. Tumahimik nalang ako bakit ko ba yun natanong eh sa sobrang yaman niya pwede siyang manatili sa isang mamahaling hotel hanggang kailan niya gusto.

Tinawag na ang flight number namin, dala niya ang maliit na maleta na ihahand carry namin. Tyler ,mommy will see you soon baby, wait for me, naiiyak ako nung umupo na ako sa designated na seat ko tinignan ko ang oras, my god the long wait is over makikita ko na ang anak ko.

Natulog ako sa biyahe sinadya kong uminom ng sleeping pills para makatulog ako at di ako maiinip sa byahe, nagising nalang ako nung inanounce na 30 minutes nalang at maglalading na ang eroplano, parang gusto kong tumalon na sa eroplano para mapadali ang pagdating ko sa baba, di na ako makapaghintay gusto ko nang bumaba, sinaway ako ni Marco, hey relax 30 minutes nalang oh nakapaghintay ka nga ng 6 months ngayon na minuto nalang di mo mahintay,
Nainis ako sa kanya palibhasa kasi di niya alam ang nararamdaman ko, wala naman kasi siya sa sitwasyon ko.

Magkalipas ng 30 minutos tuluyan ng nagland ang eroplano, nagkaroon na rin ako ng signal, isa isa nang pumapasok ang mga messages sa phone ko, si aika ay nasa labas na daw, si tita pat naman ay nagiinvite bukas to have lunch with them, and a message from Tyron saying " have a safe flight we are waiting for you" muntik ko nang maihulog ang phone ko, tama ba ang nabasa ko? Bakit ganito ang pakiramdam parang feeling ko hinihintay ako ng mag ama ko, nagbalik lang ako sa realidad nung tinawag ako ni Marco, nakuha na niya pala ang mga gamit namin..