DESTAN

Tanıtım

İki hafta önce gördüğüm mavi gözler tekrar karşımdaydı.O gün dikkat etmemiştim ama yapılı bir vücudu vardı.İnsanın içinden , onun kollarına girip güven hissiyle sarmalanmak geliyordu.Saçları dağınık ve ıslaktı.Görünüşe bakılırsa yağmurun altında çok beklemişti.Saçlarından damlayan bir damla yağmur suyu dolgun dudaklarında kayboldu.Gözlerimi dudaklarından alıp gözlerine çevirdim.İçerisi sıcak olmasına rağmen bakışları buz etkisi yapıyordu.Birden beni kolumdan tutup kafeden çıkarmasıyla şaşkınlığımı gizleyemeden ağzımdan kelimeler döküldü "Neler oluyor? Ne yaptığını sanıyorsun?".Beni duymazdan gelerek ara sokaklardan birine girerek beni duvarla arasına aldı. Şaşkınlıkla ona bakarken o sadece sokağın önünden geçen insanları tarıyordu. "Çekil üzerimden" göğsünden itmeye çalıştım fakat hiçbir işe yaramamıştı. Tek yaptığı gözlerini bana çevirip kulağıma eğilmek oldu. Yağmur yağdığından dolayı duvarlar ıslaktı ve üstümdeki hırkanın ıslandığını hissedebiliyordum. "Sessiz ol ve ben söyleyene kadar yüzünü göğsümden ayırma" elini başımın arkasına koyup yüzümü göğsüne gömdü. Kafamdaki binlerce cevapsız soruyu kenara itip sözünü dinlemeye karar verdim. Önüme düşen saç tutamlarını kulağımın arkasına sıkıştırdım ve yanlışlıkla elim soğuk bir şeye çarptığında ne olduğunu görmek için başımı aşağı çevirdim. Mat gümüş renkteki silahı görmemle aklımdaki sorulara bir yenisi daha eklendi. "Kimdi bu çocuk?"