Annika's pov
"Be" tawag ko sa kanya habang nasa sala kami.
Pinaguusapan namin ang tungkol sa pag akyat naming bundok.
"Oh? " sagot nya ng hindi man lang ako tinitignan.
Busy sya sa harap ng laptop nya nagreresearch about sa malaria. Talagang pinapalawak nya ang mga kaalaman nya tungkol sa malaria. Kung ano ang mga gamot, at paraan para mapadali ang paggaling ng mga natamaan ng sakit.
"Sa tingin mo magagawa natin ito? I mean makakatulong ba tayo? Posible bang mailigtas natin sila?"
Kinakabahan ako kasi baka magfailed kami. Baka imbes na mailigtas namin sila, baka kami pa ang magdala sa kanila sa kamatayan .
"Hindi ko din alam , hindi naman tayo Diyos, wala tayong kapangyarihan. Hindi natin kayang gawing posible ang imposible. Pero isa lang ang natitiyak ko gagawin natin ang lahat para maisalba sila sa bingit ng kamatayan. Sa nakakamatay na sakit na ito. Sa sakit na kumitil sa marami ng buhay sa mga Tao sa isabela? Diba you're going to help me naman? "
bilib talaga ako Kay Sabrina palaging positibo sa buhay. Palagi nyang napapagaan ang loob ko pag nangangamba ako sa isang bagay o nawawalan ng bilib sa sarili andyan sya para palakasin ang loob ko.
I really love Annika so much, she is like a sister to me. She is my living comforter, my best friend and partner in crime.
"Oo naman. Halika na nga matulog na tayo maaga pa tayo bukas."
Tumayo na ako at inantay sya. Pinatay nya ang laptop at sabay na kami na naglakad papunta sa mga kanya kanyang naming kwarto.
Magkaharap lang ang kwarto namin.
"Goodnight be. Gain a strength for tomorrow "
"You too babe"
Pumasok na kami sa mga kwarto namin.
I need to sleep siguradong magiging mahirap na Laban ito para sa amin. Kailangan ko magipon ng lakas.
----
Sab's pov
Alas dos pa lang ng madaling araw nagising na ako dahil maaga kaming aalis. Masyadong malayo ang isabela sa bandang norte pa yun.
Bumangon na ako at dumeretso sa banyo. I just took a quick shower. Gusto Kong makadating agad kami dun.
Nagsuot ako ng pantalon at Polo shirt. I paired my outfit with skin toned doll shoes.
Lumabas na ako at kumatok sa kwarto ni annika.
"Annika? "
"I'm almost done be" sigaw nya sa loob ng kwarto nya.
"Ok I'll just wait for you, magpreprepare ako ng food natin"
Hindi na ako nagluto I just prepared sandwich. Para makakain kami ni annika kahit papaano.
Patapos na ako ng lumabas si annika, naninibago ako sa kanya hindi sya gaano nagsasalita. And I know why, Kinakabahan sya sa mission na ito. Masyado sya nag dadoubt sa kakayahan nya. Natatakot sya na mabigo kami ,na wala kaming maligtas, pero parang kahapon lang ako nagdadoubt sa sarili ko. Baliw talaga tong babaeng to. Hays
"Hindi na ako nagluto"
"It's ok be wala din naman akong gana"
"Hey-" pinutol nya ang sasabihin ko
"Ok be I admit natatakot ako sa magiging outcome nito. Natatakot ako na-"
