Το μενταγιόν

6ο Κεφάλαιο "Φίλοι?"

Τα μάτια της άνοιξαν και εμφανίστηκε μπροστά της ένα σκηνικό, αλλιώτικο από αυτό που είδε τελευταία φορά. Κοίταξε γύρω της. Ήταν ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι. Έπιασε το κεφάλι της, έτριψε τα μάτια της και τότε τον είδε. Κοιμόταν στο πάτωμα δίπλα της. Τι δουλειά έχω εγώ στο δωμάτιο του Σον?  σκέφτηκε. Λες κι άκουσε τις σκέψεις της, σηκώθηκε πάνω και αποκάλυψε μια μεγάλη μελανιά στο δεξί του μάγουλο. 

«Σον, εσύ με...» προσπάθησε να πει, αλλά δεν την άφησε :

«Ναι» είπε κοφτά. Η Ζόι τον τράβηξε στην αγκαλιά του. Το χρειαζόταν εκείνη τη στιγμή. Τι θα έλεγε στους γονείς της?

«Οι γονείς μου?» ρώτησε

« Τους ειδοποίησα. Θα έρθουν όπου να 'ναι»

«Πόση ώρα είμαι εδώ?» 

«Μόνο λίγα λεπτά, αφού δεν πρόλαβα να κοιμηθώ»

«Να κοιμηθείς? Είναι 5 το πρωί»απόρησε η κοπέλα

«Είχα ποδόσφαιρο και εκτός απ' αυτό, έδωσα ολόκληρη μάχη για σένα πριν.»Η Ζόι κοκκίνησε.

«Ευχαριστώ»

«Δεν χρειάζεται. Ο καθένας το ίδιο θα έκανε στη θέση μου»

«Σον, δεν είναι η ώρα να φανείς μετριόφρων, δεν νομίζεις?»Του είπε με ειρωνικό ύφος. Εκείνος χαμογέλασε. Τότε χτύπησε η πόρτα. Ο Σον πήγε να ανοίξει. Οι γονείς της μπήκαν στο δωμάτιο. Ο Σον πήγε κοντά της και της είπε δίνοντας το χέρι του.

«Φίλοι?»εκείνη τον αγκάλιασε ξανά και του ψιθύρισε στο αυτί.

«Φίλοι»Αυτός βγήκε έξω για να τους αφήσει μόνους

***********************************************************************************************«Είσαι καλά αγάπη μου?»η μαμά της έπιασε το κεφάλι με στοργικότητα 

«Είμαι ζωντανή»της απάντησε θυμωμένα. Ο πατέρας της έβαλε τα χέρια του στους ώμους της και της είπε

«Σε χτύπησε πολύ? Τι σου έκανε?»

«Είμαι ΚΑΛΑ εντάξει?» είπε με έντονο τόνο. Η μητέρα της την κοίταξε με απορία.

«Ζόι ανησυχούμε για σένα»

«Αν νοιαζόσασταν, έστω και λίγο, δεν θα χωρίζατε!»

«Αγάπη μου, το ξέρω ότι σε στεναχωρίσαμε και γι' αυτό αποφασίσαμε να.......να το ξανασκεφτούμε»η Ζόι τους κοίταξε. Ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε ευθύς στο πρόσωπό της. Τους έκλεισε ανάμεσα στα χέρια της χαρούμενη.

***********************************************************************************************Ήταν 8:00 το βράδυ. Έκατσε στο κρεβάτι της, φόρεσε τα ακουστικά στα αυτιά της και έβαλε από το κινητό της να παίζει μια playlist. Γύρισε πλευρό και έκλεισε τα μάτια. Δεν ήθελε να κοιμηθεί. Ήθελε απλώς να ξεχαστεί για λίγο και η μουσική πάντα βοηθούσε.Ήταν τόσο απορροφημένη, που δεν πρόσεξε τον Ματ να μπαίνει στο δωμάτιο.Έκατσε δίπλα της και της έπιασε το χέρι( το οποίο ήταν γεμάτο γρατζουνιές). Η Ζόι πετάχτηκε όρθια κάνοντας τον Ματ να γελάει σαν υστερικό.

«Πώς στο καλό μπήκες εδώ μέσα?»ρώτησε και χαμογέλασε.

«Από την πόρτα. Χτύπησα, αλλά δεν άκουσες. Ήθελα να δω τι κάνεις μετά από αυτό που έγινε»την φίλησε πεταχτά στα χείλη.

«Αυτό τώρα τι ήταν?»

«Τις άλλες φορές δεν σε πείραξε. Δεν είμαστε μαζί τώρα?»την ξαναφίλησε, πιο λαίμαργα αυτή τη φορά. Έβαλε τα χέρια του στη μέση της.

«Άαααααοοοοουυυυυ» φώναξε η Ζόι. Ο Ματ την άφησε αμέσως.

«Τι έγινε?»

«Δεν ξέρω. Περίμενε εδώ» πήγε στο μπάνιο και σήκωσε τη μπλούζα της.Έκλεισε το στόμα με το χέρι της και γούρλωσε τα μάτια. Όχι...τι μου έκανε.........?

Γειαααααααααα!!!! τι μου κάνετεεε?? Επιτέλους το 6ο κεφάλαιο. Ξέρω άργησα(ΠΑΛΙ), αλλά ήμουν άρρωστη. Τεσπα αν σας άρεσε ξέρετε, favourite με το αστεράκι🌟 και φιλάκια💋 πολλααα........και μπλε καρδούλες.💙💙💙💙