[ Zawgyi ]
ပ်ံ့လြင့္ေနတဲ့စိတ္ေတြက အစီအစဥ္မက်စြာ။
ျပတင္းေပါက္ဘက္ေငးမိျပန္ေတာ့ ေကာင္းကင္မွာပ်ံ့သန္းေနတဲ့ငွက္အခ်ိဳ႕ကိုျမင္ရသည္။
ပ်င္းစရာေကာင္းလိုက္တာေလ....။
"Park Chanyeol! စာထဲအာ႐ုံစိုက္ေစခ်င္တယ္"
တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကိုင္ကာ အမိန္႔ဆန္ဆန္ေျပာလာတဲ့သခ်ာၤဆရာအား ခပ္ရြဲ႔ရြဲျပံဳးျပကာ...
"ေတာင္းပန္ပါတယ္...က်ြန္ေတာ္အာ႐ုံစိုက္ေစတဲ့အေျကာင္းအရာက ဒီမွာရွိမေနဘူး
ဒါေျကာင့္……ခြင့္ျပဳပါဦး"Chanyeol လြယ္အိတ္ကိုေကာက္လြယ္ကာ အခန္းထဲကထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
"Park Chanyeol!ျပန္လာစမ္း!!"
သူေျပာတာနာခံရေအာင္ သူကက်ြန္ေတာ့့္Samမွမဟုတ္ျပန္တာ…။
ေျခလွမ္းတို့္ရဲ႕ဦးတည္ရာက ....စာၾကည့္တိုက္။
ဒီေနရာကို Chanyeolတကယ္သေဘာက်သည္။
စာကိုအေလးထားသူေတြသာလာတတ္ၾကသည္ျဖစ္ရာ
ကိုယ္ကိုတိုင္ကစာလိုခ်င္၍သေဘာက်သည္ေတာ့မဟုတ္ တိတ္ဆိတ္ေန၍သာ။ေခ်ာင္က်က်ေနရာသည္သာ Chanyeol အပိုင္။
ခံုေပၚလြယ္အိတ္ကိုပစ္တင္ကာ ေခါင္းခ်အိပ္လိုက္သည္။
ပ်င္းလြန္းလို႔ေသမွာပဲ…။
ဒီထက္....သူ႔ကိုလြမ္းလြန္းလို႔အရင္ေသမွာ။
အခုခ်ိန္သူ ဘယ္အခန္းမွာ႐ွိႏိုင္လည္းမသိ။
အားးး....ေတြ႔ခ်င္လိုက္တာ ခဗ်ားႀကီးရယ္။
"အယ္...Chanyeol??"
ျကားလိုက္ရေသာအသံေလးေျကာင့္
အိပ္ခ်င္စိတ္ေတြေတာင္ေျပသြားကာ အသည္းအသန္ေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ပိုက္ထားတဲ့စာအုပ္ကေလးေတြ ခံုေပၚတင္ကာ ့Chanyeolႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္လာသည္က သူမွသူအစစ္။
YOU ARE READING
Sam
Fanfiction"က်ြန္ေတာ္ဆိုးသြမ္းတာေတြ မလုပ္ပဲ လိမၼာရင္ Samကက်ြန္ေတာ့္ကိုျပန္ခ်စ္မွာလား" "Chanyeol! မင္းကိုငါျပန္မခ်စ္ႏိုင္ဘူး" "ဒါဆိုလည္း က်ြန္ေတာ္ဆက္ၿပီးဆိုးသြမ္းေန႐ုံေပါ့" "Park ChanYeol!!!" ~~~Sam~~~ "ကျွန်တော်ဆိုးသွမ်...