The winter I lost you

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΞΙ

"Απόσταση"

Όταν τελείωσε το μάθημα εχθές εξαφανίστηκα σε χρόνο ντε τε.

Είπα περιληπτικά τι έγινε στην Κλειώ και επειδή αυτή ενθουσιάστηκε και ήθελε να τους δει εγώ έφυγα με το λεωφορείο και πήγα σπίτι. Και με το δίκιο της βέβαια. Και εγώ χάρηκα που ήρθαν απλά μου ήρθε πολύ απότομα όλο αυτό.

Μόλις πάω σπίτι τρέχω κατευθείαν για ένα καυτό μπάνιο. Έχει παγωνιά έξω και ήδη δεν ένιωθα και πολύ τα χέρια μου.

Το ζεστό νερό τρέχει πάνω μου και χαλαρώνει όλους μου τους μύες.

Αφού τελειώνω και έχω στεγνώσει τα μαλλιά μου κάθομαι στον καναπέ και κάνω ένα ζαπινγκ να δω τι παίζει στη τηλεόραση. Εννοείται πως έχει πάλι χαζομάρες...

Έτσι ανοίγω το λάπτοπ και βλέπω επεισόδιο από μία αγαπημένη μου σειρά.

Δεν πρόσεχα πάντως και πάρα πολύ... Ο νους μου έτρεχε αλλού.

Δηλαδή τώρα ο Στράτος θα είναι εδώ...

Άσχετα πάντως που έχω να τον δω πολύ καιρό, δεν έχει αλλάξει και πολύ... απλά μεγάλωσαν τα μαλλιά του λίγο παραπάνω. Κατά τα άλλα είναι ο ίδιος...

Κουνάω δεξιά και αριστερά το κεφάλι μου. Δεν θα σκεφτόμαστε αυτό τώρα, λέω φωναχτά στον εαυτό μου.

Η ώρα έχει πάει έξι το απόγευμα.

Ανοίγω το κινητό μου και βλέπω πως έχω τέσσερις κλείσεις από τον Άρη.

Μπα; Τώρα θέλει να μιλήσουμε;

Προτού ολοκληρώσω καλά καλά την σκέψη μου ξανά χτυπάει το τηλέφωνο.

Το σηκώνω.

'' Ναι...''

'' Έλα Ηρώ... Ο Άρης είμαι...''

'' Ναι...'' απαντάω αδιάφορα. Θα δει αυτός.

'' Συγνώμη για εχθές... Απλά ήπια δυο τρείς μπύρες παραπάνω και δεν καταλάβαινα και πολύ τι έλεγα...''

'' Ναι''

'' Θα σταματήσεις να λες μόνο Ναι σαν κανένα ρομπότ; Μίλα μου!''

'' Τι να σου πω ρε Άρη; Το ότι εχθές ήμουν χάλια και όταν σε πήρα μου το έκλεισες στα μούτρα;''

'' Σου είπα! Δεν καταλάβαινα και πολύ τι έλεγα... Έλα δεν θα μαλώσουμε τώρα για αυτό.''

'' Όχι Άρη δεν θα μαλώσουμε'' λέω αγανακτισμένα αλλά ο εκνευρισμός φάνηκε στην φωνή μου.