The winter I lost you

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ

"Restart"

'' Στράτο το βρήκα.'' Ακούω την φωνή της Κλειώς μόλις μας ανοίγει την πόρτα του διαμερίσματος.

'' Ωραία...'' απαντάω και παίρνω από τα χέρια της το μικρό κουτάκι.

'' Περιμένετε μόνο να βάλω παπούτσια και φεύγουμε'' λέει η Κλειώ.

'' Βασικά περιμένεται'' λέω και τους κοιτάω και τους δυό ''Από ότι μου είπες Θωμά, τώρα δεν βρίσκεται κανένας στο νοσοκομείο επειδή ο γιατρός είπες πως έπρεπε να φύγετε όλοι. Θέλω να πάω και να είμαι λίγο μόνος μου μαζί της για να της πω αυτό που έχω στο νου μου... και θα δούμε. Εντάξει;''

'' Μα άμα θυμηθεί θα θέλει να μας δει εκεί-''

'' Κλειώ, ο Στράτος έχει δίκαιο... Αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνει μόνος του.'' Την διακόπτει ο Θωμάς.

Μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο και παίρνω το δρόμο για το νοσοκομείο.

Ανεβαίνω στον όροφο που είναι το δωμάτιο της Ηρώς και το πρώτο πράγμα που βλέπω έξω από την πόρτα που οδηγεί μεσα στην πτέρυγα είναι ένα χαρτί που γράφει:

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΑΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 18:00 Μ.Μ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΙΣ 20:30 Μ.Μ. ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙΤΑΙ!

Η ώρα είναι 17:30, οπότε το μόνο που έχω να κάνω είναι...

Να μπω μέσα χωρίς να με καταλάβουν.

Κάθομαι πίσω από τον τοίχο που οδηγεί στο ακτινολογικό και μετά από 10 λεπτά, επιτέλους η πόρτα ανοίγει και μια νοσοκόμα βγαίνει από την πτέρυγα των δωματίων.

Αφού την βλέπω να στρίβει προς την αντίθετη μεριά από αυτή που είμαι, τρέχω γρήγορα και προλαβαίνω στο τσακ την πόρτα προτού κλείσει.

Γλιστράω γρήγορα μέσα και ελέγχω μήπως υπάρχει κανένας στον διάδρομο.

Κανείς.

Ακούω στο βάθος ομιλίες από το δωμάτιο των νοσοκόμων και έτσι πλησιάζω αργά.

Αφού είμαι σίγουρος ότι καμία δεν κοιτάει έξω, περνάω γρήγορα από μπροστά και κατευθύνομαι γρήγορα προς το δωμάτιο της Ηρώς.

Γυρίζω αργά το πόμολο και σπρώχνω απαλά την πόρτα, μιας που είναι η μόνη ηλίθια πόρτα αυτού του ορόφου που τρίζει σαν να μην υπάρχει αύριο!

'' Βρε βρε! Μας θυμήθηκες;'' Ακούω την φωνή της.

''Σσσσςςς!'' της κάνω νόημα μέχρι να ξανακλείσω την πόρτα πίσω μου ''Το ξέρεις πως δεν σε ξέχασα''