Samen

Hoofdstuk 13

Fenna zit net in haar joggingsbroek en een zacht vest op de bank als haar telefoon gaat. 'Evert Numan' staat op het scherm aangegeven, en ze neemt meteen op. "Hey," groet ze hem. "Fen, ik heb een probleem." Evert klinkt gestrest en Fenna gaat meteen rechtop zitten, volledig gefocust op zijn stem. "Vertel," moedigt ze hem aan. "De meisjes zijn bij mij, maar we moeten op het bureau blijven om aan de zaak te werken, en de oppas kan niet vanavond. Zou jij alsjeblieft op ze willen passen vanavond? Ik zou het normaal niet vragen, maar ik heb echt geen andere opties meer." Het is even stil, terwijl Fenna erover nadenkt. "Tuurlijk," antwoordt ze uiteindelijk.

"Dankjewel Fen!" Evert klinkt opgelucht. "Ze moeten nog eten, je kan wel pizza met ze bestellen, dat zullen ze leuk vinden. Ze weten hun eigen bedtijden, dus dat is geen probleem. Ik probeer zo snel mogelijk naar huis te komen, maar ik heb geen idee hoe lang dit nog gaat duren." Fenna lacht zachtjes terwijl Evert doorratelt. Zijn dochters betekenen veel voor hem, en ze vindt het altijd zo lief om te horen hoe hij over ze praat. "Komt goed, maak je maar geen zorgen. Ik ben over een kwartiertje bij ze. Jullie veel succes daar." Na een kort afscheid hangt ze de telefoon op en dwingt ze zichzelf om van de bank op te staan en haar joggingsbroek te verruilen voor een spijkerbroek.

Precies een kwartier later staat Fenna op de stoep voor Everts huis. Ze drukt op de bel en hoort rennende voetstapjes naar de deur komen. "Fenna!" Brecht, Everts jongste dochter groet haar vrolijk. Ze laat Fenna naar binnen, en dan komt ook Nynke aanlopen. Ze kijkt Fenna verbaasd aan. "Wat is er met je gezicht gebeurd?" Fenna glimlacht, Nynke heeft haar gebrek aan subtiliteit duidelijk van haar vader geërfd. "Klein ruzietje gehad met een paar jongens, maar het ziet er erger uit dan dat het is." Ze glimlacht, en de meisjes kijken haar nog even aan voordat ze losbarsten. "Gaan we eten?" "Ik heb honger." "Ga jij koken?" "Kunnen we iets lekkers eten?" Fenna lacht om de enthousiaste meisjes. "Ik heb papa net gesproken, en van hem mogen we pizza bestellen." Haar uitspraak wordt begroet met luid gejuich.

Een paar uur later liggen Nynke en Brecht in bed, en kan Fenna eindelijk rustig op de bank gaan zitten. Ze is gek op de meisjes, maar op dit moment kost alles haar vreselijk veel energie. Ze kijkt om zich heen en bedenkt zich dan dat ze niet hadden opgeruimd na het eten. Ze zucht en staat weer op. Ze gooit de pizzadozen weg en zet de glazen waar ze uit gedronken hebben in de afwasmachine. Dan kan ze weer op de bank gaan zitten, en deze keer wat langer dan een paar minuten. Ze schopt haar schoenen uit en trekt haar benen op de bank. Ze leunt naar achteren en probeert even te ontspannen en aan niks te denken. Meer dan een paar seconden lukt dat niet, dan verschijnen de herinneringen van een paar nachten geleden weer voor haar ogen en schiet ze overeind.

Fenna zet de tv aan en opent Netflix. Ze zoekt naar een goede film, maar dat blijkt lastig, en uiteindelijk zet ze maar gewoon iets aan. Ze krijgt een berichtje en ziet dat het van Evert is. Hij meldt haar dat ze vooruitgang maken in de zaak, maar dat hij daardoor nog wel even moet blijven. Ze glimlacht en stuurt hem dat het geen probleem is, dat ze een film aan het kijken is op Netflix en dat ze het voorlopig nog wel even uithoudt.

Naarmate het later wordt, vindt Fenna het moeilijker om op de film te focussen. Ze is ongelofelijk moe, en als ze thuis was geweest had ze allang in haar bed gelegen. Het is niet zeker dat ze dan ook had geslapen - dat is de afgelopen nachten nauwelijks gelukt - maar ze had het in elk geval kunnen proberen. Nu heeft ze de verantwoordelijkheid over twee kinderen, en vindt ze dat ze wakker moet blijven. Het lukt haar niet goed, en uiteindelijk vallen haar ogen dicht.

-------------------------

Volgende deeltje weer wat actie ;)

xoxo Laura