Hoofdstuk 19

494 30 14
                                    

Na een verder rustige nacht komen Evert en Fenna samen op het bureau aan. Ze zijn een beetje laat omdat Evert Fenna had laten slapen totdat hij zijn dochters naar school bracht. Ze lag nog zo rustig te slapen dat hij haar niet eerder wakker wilde maken. Ze was hem dankbaar geweest voor het extra uurtje slaap dat hij haar gegeven had, dat had ze wel nodig na de afgelopen dagen.

Op zich is het niet heel raar dat ze laat zijn, dat gebeurt ze beiden wel vaker, maar omdat ze samen aankomen krijgen ze toch een rare blik van Bram. Als Fenna even later aan haar bureau plaatsneemt probeert Bram achter haar rug Everts blik te vangen, maar Evert is bezig met het opstarten van zijn computer en heeft Bram's blikken niet door.

Bram zucht en staat op. Hij loopt richting Liselotte's laboratorium, om even te kijken of zij misschien een mening hierover heeft. Hij klopt en loopt dan naar binnen. "Hé Lies. Evert en Fenna lopen hier net samen binnen, dat is wel een beetje raar toch?" Liselotte haalt haar schouders op. "Fenna heeft gisteravond op Everts dochters gepast, misschien is ze blijven slapen." Ze beantwoordt zijn vraag terwijl ze verder werkt. Bram knikt, haar uitleg klinkt – natuurlijk – logisch. Als Liselotte verder geen aandacht meer aan hem besteedt zucht hij, en loopt hij terug naar zijn bureau.

"Bram!" Evert roept hem zodra ze elkaar zien. Bram kijkt hem aan, en Evert begint te vertellen. "Het is Van Zijverden gelukt om het huiszoekingsbevel voor Martijn de Wit te krijgen!" De blonde man trekt zijn jas weer aan en wacht ongeduldig tot Bram ook zijn jas pakt. "Let's go!" Roept hij dan, en samen vertrekken ze richting hun verdachte.

Als Bram en Evert samen in de auto zitten wordt Bram toch wel weer nieuwsgierig naar wat er nou tussen zijn blonde collega's is gebeurd. Zeker omdat hij weet wat Evert voor Fenna voelt. Hij kijkt zijn vriend aan, en vraagt er dan toch maar naar. "Dus, hé, hoezo kwam jij nou met Fenna binnen?" Evert grinnikt en haalt zijn schouders op. "Ze lag te slapen op de bank gisteravond toen ik thuiskwam, en toen heb ik haar maar laten liggen." Het is ongeveer hetzelfde verhaal als hij aan zijn dochters heeft verteld die ochtend, en net zoals de meiden lijkt Bram het te geloven. "Verder niks?" Hij trekt nog even zijn wenkbrauwen op, maar Evert schudt zijn hoofd.

Bram en Evert hebben een aantal keer bij Martijn de Wit aangebeld, maar er wordt niet opengedaan. Bram grijnst als Evert naar achteren stapt en dan de deur intrapt. Met getrokken wapens lopen ze voorzichtig het huis in. In het huis vinden ze niks interessants, maar dan ziet Bram een schuurtje in de tuin. Hij tikt Evert op zijn schouder, en samen lopen ze er naartoe. Dit keer trapt Bram de deur open, waarna Evert, met zijn wapen vooruit, naar binnen loopt. Er is niemand, maar Everts mond valt open van verbazing.

"What the fuck?" Bram kijkt geschokt om zich heen. Het hele schuurtje hangt vol met foto's van de vermiste Elise Pluijmen. Sommige zien eruit alsof ze van social media afkomen, andere zijn duidelijk gemaakt op momenten dat zij het niet doorhad. Er zijn ook een aantal foto's van een vrijwel naakte, duidelijk gewonde Elise. Bram en Evert kijken elkaar aan. "Vuile klootzak," mompelt Bram, terwijl Evert naar buiten loopt om hun vinding te melden bij hun chef.

Bram loopt ook het schuurtje uit. Na een kort gesprek met Van Zijverden kijkt Evert naar zijn jongere collega. "Fenna heeft ontdekt dat er op zijn moeders naam een huisje bij het bos wordt gehuurd. We hebben toestemming om daarheen te gaan, ze denken dat hij daar zit. Als we hem vinden moeten we hem meenemen." Bram knikt. Het lijkt hem een prima plan. Samen stappen ze weer in de auto. Ze zeggen niks tijdens de rit, beiden geschokt door de foto's van Elise. Ze doen dit werk al een tijdje, maar dit soort dingen wennen nooit.

-------------------------

Zooo, iets minder intens dan de vorige delen. Maar een beetje Brevert actie is ook altijd wel leuk toch? ;p

xoxo Laura

SamenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu