Verliefd Op Mijn Biologie Leraar. Ft Dave Franco

5. Pijn

"Welke les hebben we zo?" Zeg ik tegen Eva als we naar haar kluisje lopen. "Biologie" zegt ze droogjes.
Ik zucht hardop. Eva stopt en gooit haar kluisje dicht en draait zich om naar mij.
"Jeetje Lize, wat is er toch met jou ik herken je niet meer terug zo!"
Ik schrok wel even van haar reactie... Is het zo erg op te merken dat ik down ben en dat ik slecht heb geslapen?
"Ik weet het niet" en ik kijk naar de grond. Ik weet het wel. Het liegen tegen me beste vriendin doet me nu al pijn. Maar ik ben gewoon bang voor haar reactie.
Iedereen verklaart me voor gek als ze te weten komen dat ik gevoelens heb voor mijn docent. Zelfs Eva...
We lopen naar het Engels lokaal en we komen Meneer Franco tegen.
Even kruisde onze gezichten maar ik keek weg, gewoon net alsof hij niet bestond. En echt, dit alles doet me pijn.
"Goeiemorgen dames"
"Goeiemorgen meneer Franco"
Ik negeerde hem én zijn glimlach.
Ik zag in me ooghoek die schattige kuiltjes. Die negeren hè is al next level shit voor mij.
Het ergste moet nog komen, 50 minuten les van hem hebben.

P.o.v (Point of view) Dave Franco

Ik zag Lize lopen met Eva.
Lize keek somber en haar gezicht was bleekjes, zo heb ik haar nog nooit gezien. Gisteren straalde haar glimlach vrolijkheid af. En nu is die glimlach er niet eens.
Ik heb het beste met mijn leerlingen voor en zeg dus netjes gedag.
Eva begroette mij netjes terug maar Lize gaf me niet eens een blik.
Misschien moet ik straks maar even een gesprekje met haar voeren...

P.o.v. eindigd hier.

Tringgg
De bel gaat en Meneer Franco had ons al ingehaald en was dus al in het lokaal.
Normaal zou ik weer voorraan gaan zitten maar het is voor me eigen best veel. Ik sleur Eva mee naar achteren en we gaan op de achterste rij in het hoekje zitten.
Eva mompelde wat en wordt al chagrijnig, puur door mij.
Hij kijkt de klas rond en zijn blik stopt bij mij toen kon ik het niet meer laten.
Ik keek hem aan het stak als een mes in me hart dat ik niet terug kon glimlachen.
Tranen prikkelde in me ogen mijn gevoelens zijn te sterk.
Ik hield mijn handen langs de zijkant van mij hoofd en zei tegen Eva dat ik naar de wc ben.
Ik snel wandel het lokaal uit waardoor ik achter me hoor: "Lize wat ga je doen ?!" zijn stem heb ik nog nooit zo gehoord.
Ik negeerde het en ga naar de meiden wc daar mag hij tenslotte niet komen.
Ik keek me eigen nee-schuddend in de spiegel aan.
Mijn mascara is helemaal uitgelopen.
Ik pak een papiertje en ga ermee onder me ogen.
Klop klop
Ik schrik op als ik de harde kloppen hoor.
Wie zou dat zijn? Sowieso een man want anders zou er geen geklop te horen zijn.
Ik loop naar de hendel en druk hem voorzichtig naar beneden. Ik sla de deur open en kijk naar een man.
Een knappe man.
Oftewel dit wezen hier heeft de naam Dave gekregen, Dave Franco.
Ik voelde een traan over mijn wang rollen.
"Lize!" roept hij en kijkt me geschrokken aan.
Hij wuift mijn traan van mijn wang weg. Ik voel me wangen al kleuren.
"Wat is er ?"
"Niks" moet ik toch zeggen
"Weet je het zeker ?"
"J-ja" zeg ik weer eens stotterend.
"Kom anders toch maar naar schooltijd naar me toe is, is iets gemakkelijk praten dan hier."
Ik knik.
"Kom je zo wel weer in de les?"
"Ja d-dat is goed" zeg ik snikkend als ik in zijn mooie blauwe heldere ogen kijk.
Hij legt zijn hand op mijn schouder en zegt de geruststellende woorden.
"Je kan altijd alles bij me kwijt, bij mij ben je veilig."
En hij loopt de meiden wc uit.

~26-02-17~

Een sappige vote zou lief zijn en comment wat jij vindt tot nu toe van mijn verhaal. :)