Lize is een normaal meisje die nu naar 3TL gaat... Ze krijgt een nieuwe mentor en docent biologie. Ze hoopt maar dat hij een beetje kan uitleggen want biologe is niet haar beste vak! En dat heeft ze geweten ook hij kan niet alleen maar uitleggen ook...
Hij komt straks in mijn huis. Ik kan het bijna niet geloven... Laat ik me maar gaan omkleden en een beetje opfrissen. Want ik zie eruit als een 50+er die is gewurgd door een eekhoorn. Hmmm wat moet ik toch aan doen? En ik sta voor mijn kast. Ik ga alles 1 voor 1 af. Ik heb ook letterlijk niks in mijn kast hangen brom ik in mezelf. (Heel mijn kast zit vol met shit, alleen de meeste kleding is toch alleen maar zooi die je toch niet meer aan doet #Meidenstruggles) Dat zwarte jurkje staat me altijd wel mooi en goed. Wel een beetje kort, maar ook wel flirterig. Ach ja, laat ik die gewoon aan doen met mijn overal bijpassende Adidas Superstars.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik doe wat concealer op mijn 'onzuiverheden' en poeder het vervolgens wat af. K*t hormonen zeggen mijn gedachtes. Iedereen heeft er wel last van nou ja behalve de bitches die 10 kilo foundation dragen en die zo oranje zijn als de kont van mijn oma. En dan nog denken dat ze alles zijn pfoeee.
Ding dong Shitttt... Ik ren van de trap af waardoor ik struikel en net niet de grond begroette. Ik kijk door het kleine raampje. Jep, dat is hem oftewel Meneer Franco. Hij kijkt om zich heen.. Cuteness overload! Ik doe de deur voorzichtig open en ik kijk op. "Goedenavond!" zegt die oh zo herkenbare stem. "Heey, kom binnen!" zeg ik nog net zonder te stotteren. Hij trekt zijn jas uit en hangt hem aan de kapstok. Ik ben alvast de kamer in gelopen om me telefoon te pakken van mijn oplader. 69%? Nou ja, daar red ik het wel mee deze avond hoop ik, denk ik.
Hij komt ook de kamer binnen gelopen. Hij kijkt een beetje doorzoekend de kamer rond dat ook best logisch is. Toch blijft zijn blik bij mij hangen. "Leuk jurkje heb je aan" zegt hij met een glimlach. Ik bloos, ik voel het. "Dankje" zeg ik maar verlegen. Er is een stilte. Laat ik maar vragen of hij wat te drinken wilt. "Wil je wat te drinken anders?" vraag ik beleefd. "Ja lekker, heb je wat fris?" "Ja tuurlijk een colaatje?" "Is goed hoor" Ik zet 2 glazen cola op de tafel waar hij al plaats had genomen. "Laten we maar beginnen." "Ja eh laten we dat doen" stamel ik. "Wat snap je niet of wat vind je moeilijk?" "Ik vind het moeilijk om alle onderdelen van het lichaam te onthouden, daar blijf ik altijd mee struggelen." Ondertussen neemt hij een grote slok van zijn cola. "Uhuhm daar heb ik wel wat tips voor!" Ik glimlach naar hem en hij doet hetzelfde. Hij schraapt zijn keel.
"Tip 1: Leer het op volgorde, zo weet je wat er als eerst en als laatst in je lichaam komt en je kunt bepaalde stelsels weten maar dat komt pas voor in het volgende paragraaf."
"Tip 2: Laat je overhoren alleen met een plaatje van het skelet zodat jij kan aanwijzen waar wat zit, dan is het bij de toets een makkie!"
"Jaa goeie!" "Was er nog iets specifieks dat je niet snapte van het eerste paragraaf?" "Nee niet echt eigenlijk" "Dat dacht ik al, je hoefde gelukkig ook alleen nog maar dat skelet te leren deze paragraaf dus we zijn lekker vroeg klaar" "Ja heel vroeg je hebt letterlijk 2 tips gegeven!" "Nou bedankt hè, ik doe dit ook vrijwillig!" "Dat vind ik ook ontzettend aardig van U!" "U, U?! en hij prikt in mijn buik. "Dave stop al-sje.. hahaha je blieft!!" En ik gier van het lachen en ik trappel met mijn voeten alsof ik verdrink in een babybadje. "Ach joh aansteller" zegt hij met een nonchalant lachje En hij drinkt zijn cola op. "Tsss kom maar op dan!" En ik kietel hem waardoor hij bijna zijn cola uitspuugd. Wanneer hij net zijn cola door zijn keel heeft geperst barst hij in tranen uit. "Moest dat nou" lacht hij. "Ja dat moest, karma is een bitch!" "Tsss, maar ik vind dit erg jammer maar ik moet naar huis, mijn hond uitlaten en daarna wat te eten geven." "Oh oke prima" zeg ik wanneer bijna de teleurstelling in mijn stem te horen is. "Het was wel gezellig, het vak Biologie is bijna niet van toepassing gekomen maar goed." "Hoeft ook niet om het gezellig te houden" "Dat is waar" en hij geeft een charmante knipoog. "Nou dan zie ik je morgen in de les en donderdag weer hier." "Ja, tot morgen Lize!" "Tot morgen Dave"
