Bugün maç vardı gidiyordum. Yine karşılaşacaktık onunla. Dolabımdan çubuklu formamı alıp giydim altına da siyah pantolon.. Siyah deri ceketimden de vazgeçemezdim. Babamın bana hediye ettiği altın kartal kolyesini taktım. Bu kolyeyi çok severdim ama başına birşey gelmesinden korkardım. Özeldi benim için. Sadece maç günleri takardım. Hafif allık ve bol rimel sürdüm. Rimel vazgeçilmezimdi. Arabayla gitmek istemiyordum ama mecburdum. Ayaklarım fenaydı. Evden çıkıp arabama yürüdüm arabamı çalıştırıp stada doğru sürdüm. Maç olduğu için trafik vardı. Heeyyyyttt yürü yavrum be kimde var bu taraftar?!? Son ses marş açtım sıkıntıdan.
'Yağmurlu bir günde görmüştüm seni, Üstünde çubuklu formalar vardı Bir anda vuruldum, aşık oldum ben Hayatın anlamı siyah beyazdı' harbiden yağmur yağarken tutulmuştum Beşiktaş'a. Hayattı benim için. Burada yapılan bütün maçlara kaçırmadan giderdim. Bu marş beni anlatırdı. Sen benim her gece efkarımı açtım. Ağlamaya başladım. Neden mi? Annemin en sevdiğiydi. Annemi 2 sene önce trafik kazasında kaybetmiştik. Allahtan paraya kıyıp akmayan rimel alıyordum. Stada vardığımda efsaneydi. Yine taşıyordu Arena
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aklıma Oğuzhanın oynayıp oynamayacağı geldi. İnstagramdan ilk 11 e baktım. Yedekti. Kulubenin tam karşısındaydım bende. Gözleri beni buldu. Bu kalabalığın içinde nasıl beni bulabilmişti. Şaşıyordum ona. Gülümsedi, el salladı. Beni şaşırtıyordu. Ben de gülümsedim daha sonra başımı eğdim utanmıştım. Neden mi adama 'yalak' demiştim. Nasıl utanmayayım? Maç güzel gidiyordu. Cenk 1 gol atmıştı. Çoğunlukla onların sahasında oynuyorduk. İlk yarı 1-0 bitmişti. İkinci yarı Oğuzhan girmişti oyuna. Hey yavrum hey. Maşallah. Ne oluyor bana böyle? Bir gol daha... Bilin bakalım kim atmıştı?
