"You're mine and I'm yours. That's my choice."
Yung mga words na iyon ang pinakatumatak sa isipan ko.
Hindi ko mapigilan ang pagtibok ng puso ko sa tuwing naririnig ko ang mga tinig niyang winiwika ang mga salitang iyon.
Claren, umayos ka!
Ugh!!!! W...
Kumuha ako nung favorite ni Claren na food galing sa carinderia. Favorite niya itong caldereta kasi nakita ko kahapon na ang tamlay tamlay niya. Para bang binagsakan siya ng langit. Hayy... ano kayang problema nung babaeng yun?
"Uy ulaaaam! Yum!" sigaw ni Harry habang nakatingin sa caldereta na dala ko.
"Ay! Hindi to akin!" sabi ko at nilalayo yung caldereta na hawak ko.
"Kay Claren yan noh?" tanong niya. "Bakit uwian mo binigay dude?! Ano ka ba namaaaan! Torpe torpe nako po! Baka agawin sa iyo yan. Ganda pa naman ni Claren, matalino pa. Maraming magkakagusto dun!"
"Ano ba yang sinasabi mo, Harry? Tch." sabi ko pero nakangiti.
"Sige ah! Bro, good luck! Get the girl!!!" cheer niya tas umalis.
Ewan ko ba... yung ngiti ko kakaiba nung sinabi niya yun. Aaaah! Tama na, Romy! Ibigay mo lang itong caldereta kay Claren baka sakaling sumaya siya. Hayyyst. Sana naman mapasaya ko siya...
At hayun, nakita ko siya. Nakatayo sa waiting area may hinihintay yata siya. Baka si Rheanne o si Zen? Hm... Well, perfect timing kasi walang masyadong makakakita.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Malapit na ako sa kanya nang biglang nakita ko na may lumapit sa kanya na lalaki. Hindi ko man marinig usapan nila, pero parang ang sweet nila. Sino kaya yung lalaki? Hindi ko alam... pero ba't ang sakit na makita ko siya na kasama niya?
Hayun sila. Naguusap at para bang close na close sa isa't isa. Nakangiti si Claren kasama niya. At ako... lagi ko siyang iniinis lagi ko siyang inaasar. Tinignan ko yung calderetang dala-dala ko. Huminga ako nang malalim bago ako tumingin sa kanila na yung lalaki nakaakbay kay Claren... Naiinis ako at nagagalit. Ito ba yung feeling ng selos? Kasi ang sakit.
Claren's POV
I was waiting for Kuya William. Yah, kuya kasi mas matanda siya. Naging close na kami since we talked about what common things we have. And he's also funny! Yeahh! Akala ko nga, boring siya or somehow mga hindi gusto yung fun kasi ang classy niya magsuot ng mga damit nung first time ko siya mameet. He is now opening up with me.
Nakita ko si kuya William na dumating. Teka teka ngayon ko lang siya nakitang ganyan na hindi masyadong formal na sumuot ah. Nicely done! Bagay naman sa kanya yung damit.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Oh. Hello there!" greet ko. "Bakit pawis ka kuya?"
"Hahaha. Kasi tumakbo ako eh, nasira yung kotse kanina kaya nagcommute nalang ako. At hayun! Muntikan na ako maiwan ng bus. Sabi ko MANOOOONG ANO BA HINTOOOO!!!!" sabi niya with expression.
Natawa ako kasi ang kulit nung expression niya.
"How's school ha?" tanong niya sabay gulo sa buhok ko.
"Nu ba! Wag buhok ko!" sigaw ko tas biglang tawa. "Okay naman yung school. Mahirap math!"
"Oo mahirap math. Bagsak ako diyan eh! Di kasi ako nakinig sa teacher kaya ganun." tas tumawa.
"Ay kuya samahan mo ko. May pupuntahan kasi ako for admission ng school sa Malabon. Dun na ako mag-aaral." sabi ko.
"Ahhh yung sinabi mo sa akin na school?" tanong niya.
"Oo! Kaya bilis na!" sagot ko.
Umakbay siya sa akin at sabay kaming naglakad at nagcommute papunta sa admission office. Sa admission office...
"Hi miss Claren C. Abel. We'll get this then keep this paper as your permit to enter the class next week. And also, if you wanted to... you can rent a dorm? Or you want to live on your own?" tanong niya sa akin.
Yung time na iyon, nandun pa si William. Bigla nalang siyang nagsalita at nagulat ako sa sinabi niya...
"She'll live with me. Kaya she doesn't need any dorms anymore." sabi niya then looked at me.
Nagulat ako sa sinabi niya at nanlaki mga mata ko. What?!
"Okay then. Good luck and see you next week." sabi nung lady.
Habang paalis bigla kong sinuntok nang medyo malakas sa balikat si William.
"Aray! Para saan yun?" tanong niya habang hinihimas yung part na sinuntok ko.
"Anong sinasabi mong titira kasama mo??" tanong ko.
"Ahh... I decided na you will live with me instead of renting a dorm. And I'll help you with your expenses na hindi mo kayang i-handle by your own." sabi niya.
"Kaya ko naman ehhh..." sabi ko then nagpout.
"Hahaha. Ang cute mo. Basta yun na yon! Walang bawian. Titira ka kasama ko, okay ba?" sabi niya then held my hand.
"Fine." sabi ko sabay ngiti.
"Yeeeeesss!!! Ang ganda mo talagaaaaa!!!!" sigaw niya.
"Nu ba! Manahimik ka nga, kuya!" sigaw ko tas nagblush dahil sa kahihiyan.
