CHAPTER 27
BRENT’S POV
Narinig kong sumigaw siya. Takot. Bumakas sa boses niya ang matinding takot. Lalo akong nagaalala. Pinanghahawakan ko parin ang sinabi ni Sir Lito na hindi mababangis ang nakakawala sa ZOO. Pero open ang ZOO pwede ring may maligaw na kung ano ano sa lugar na ito. Kathryn Bernardo asan ka na ba kasi??
Luminaw ang boses niya. Sign iyon na malapit na ako sa kanya.
Kath: Help!!!
Patakbo ko siyang nilapitan. Nakita ko siya....nakayukyok sa isang malaking puno. Nanginginig sa takot. Nilapitan ko siya. hindi ko alam pero niyakap ko siya ng mahigpit.
Kath: May unggoy! Unggoy!
Umiiyak siya. takot na takot. Gusto kong tumawa, dahil ang matapang na Kathryn Bernardo eh tiklo pala pagdating sa unggoy. Napaisip ako. Unggoy??? Yon ang sabi ng babae sa panaginip ko. Unggoy........................
Hindi ko na muna inisip iyon. Mas malakas kasi ang sinisigaw ng puso ko. Masaya ang puso ko. I was hugging a person na nagpapablis ng tibok nito.
Kath: Thank you.
Pinunasan ko ang luha niya sa pisngi.
Kath: Thank you...kasi kung....
I stopped her.
Brent:Shhhh.... Tama na....kaya mo bang tumayo??
Tumango siya. patayo na kami ng bigla siyang napaupo. Nasprain ang paa niya. Siguro dahil sa pagtakbo niya.
Kath: Ouch!
BINABASA MO ANG
MY HEART SAYS "IT'S YOU" BOOK 2
FanfictionMy mind might forget you, but my heart says....it is you.....it's always you - DJ on Kath When he died......I even lost my life...and my heart.....siya lang ang lalaking gusto kong makasama...habambuhay. So how I can move on???? How can I live my...