chapter six

9 2 0
                                    

Nakaupo na sila sa harap ng marangyang hapagkainan,she know kichiro was observing her,maybe watching her table manners.Hah!Kahit naman papanu ay alam niya ang tamang pag gamit ng kubyertos.She had her bio ethics subject during college days.
"eat,i dont want my employee starving during work hours."matipid na ngumiti ito at nagsimulang kumain.At siya hindi alam kung anu ang kukunin sa hapag,sanay siya na isang klase lang ang ulam at kung suswertehin ay dalawang menu.Napatigil sa pagsubo si kichiro ng mapansing hindi pa rin siya nagsisimulang kumain.
"Eat theres no poison in this foods."he tried to sound cool being her hesitant.Napailing siya sa sinabi nito and blurted out whats in her head.
"are you really like this to all your employee?
Napakunot ang noo ni kichiro."what do you mean?
"this,im not used having my employer with me at the same table and eating like we've known each other for so long."
"thats nonsense",he waved his hand in mid air."you will get used to it soon"kumindat ito sa kanya bago kinuha muli ang kubyertos at kumain.literal na napanganga na naman siya sa ginawa nito with her heart having a somersault.And what does he mean that she will get used to it?may posibilidad ba na masundan pa ulit iyon?
Ipinilig niya ang ulo at nagsimula ng kumain lahat ng putahe ay masarap at aaminin niyang nag enjoy siya ngayon.
Pagkatapos ng almusal ay bumalik sila sa sala at akala niya ay magsisimula na silang magtrabaho.Iniwan na naman siya ni kichiro at pumasok sa kabilang kwarto leaving her again examining the whole room.Anu ba talaga ang gagawin niya?akala niya ay magtatranslate siya pero parang wala namang ginagawa ang kanyang boss kundi mglibot libot sa kwartong iyon.Baka yung mga dingding ang kelangan niyang itranslate?Nakangiti  siyang mag isa ng bigla itong magsalita sa likuran niya.
"youre not insane arent you?
Napamulagat siya sa tanong na iyon ni kichiro at pagharap niya ay pinipigilan nito ang tawa.
"no sir im mentally fit its just i remember something funny.
"oh really?then We have to leave now"
Napabuntong hininga siya ng mauna itong lumabas at agad siyang sumunod sa likuran nito.Paglabas nila ay nakaabang na ang mga bodyguards ni kichiro at naka alalay dito securing a safe distance from him.Doon niya naisip kung gaanu ba ito kayaman at kailangan pa nito ang mga taong magbabantay dito.Pagkalabas nila sa hotel ay nalula siya ng makita ang isang limousine na naghihintay dito?talaga lang ha,hanggang dito ba sa pinas ang powers ng kayamanan nito?napalatak siya ng pumasok sa isip niyang sasakay din siya dun.Grab all the experience.Libre lang naman yun.Wait till andy hear about this.
Ipinagbukas siya ng pinto ng isa sa mga bodyguard ni kichiro.She secured a safe distance far from him.Napapailing na lang ito sa nakikitang pag aalangan niya.
"i wont bite you"he said.Hindi na lang niya pinansin ang sinabi nito.Nakaka overwhelm para sa tulad niya ang lahat ng nangyayari ngayon.Its too good to be true ika nga..
Napasulyap siya dito ng marinig niyang nagbuntong hininga ito,"i have to tell you something.
Nagtatanong ang mga matang tumingin siya dito.And then he meet her gaze with intense emotion.
"i dont need you anymore as my translator"
Napakurap siya sa sinabi nito.Totoo ba ang narinig niya?anung nagawa niyang mali?napakurap siya na parang hindi pumasok sa utak niya ang sinabi nito.Para iyong ibang lenggwahe na hindi niya kayang intindihin.
"why?she manage a soft whisper.

Matagal bago sumagot si kichiro as if ilang oras ang lumipas.Gusto na niyang maiyak sa awa sa sarili.Bakit ba palagi na lang siyang nasasaktan kapag nakakaramdam na siya ng saya?
"you did nothing wrong,angela
Napatingin siya dito ng bigkasin nito ang pangalan niya."im looking for a wife and i want you to marry me"
Spell nganga yun siya ng mga sandaling iyon and before the words sank into her mind nawalan siya ng malay.

My Korean LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon