<< CHAPTER 7 >>
Nasa harap na kami ng kwarto ngayon.... Nang binasaga niya ang katahimikan ng buong paligid . .
"Puwede pumasok" at parang anghel na nagmamakaawa ang muka niya.. aww, sobrang cute!
"Oo, bakit hindi? "
*At dire-diretso na siyang pumasok sa kwarto ko.*
<Bien's POV>
Dire-diretso akong pumasok sa kwarto ni Techna. Eh oo daw eh..Binuksan ko ang lahat ng ilaw at sa aking pagbungad sa kanyang kwarto.
Wow.. Malinis. Maayos. At Mainit ? Waah! Mainit.. Asan na ba ung remote ng aircon ? Ayun, TUUUUT.
Teka ang boring naman, kaya binuksan ko ang speakers at nagpatugtog.
Teka, asan na ba si techna, hinanap ko ito at nasa labas pa rin siya ng kwarto.
"Techna, halika na! bakit hindi ka pa pumapasok"
"Eto na, Eto na"
<Techna's POV>
Ayu nga dire-diretso siayng pumasok sa aking kwarto. Wow ha?, mukang hindi siya excite makita ang kwaro ko. Binuksan niya ang mga ilaw at naglinga-linga, teka, ano ba yung hinahanap niya ? Ah! Ayun naman pala eh, remote ng aircon. At binuksan niya ang aircon, nainitan ata ang prinsipe natin.
"Techna, halika na! bakit hindi ka pa pumapasok"
"Eto na, Eto na"
Pumasok na ako at dumiretso na kami sa terasa . . .
*SA TERASA*
"Magkwento ka naman" kasalukuyan kaming nakaupo ngayon sa bench na nasa terasa, pero nakaharap sa malawak, na kalangitan.
"Ano naman ikekwento ko?" tugon ko
"Kwento tungkol sayo"
"Hah, eh bakit ako ang mauu---"
"Ladies First"
"Hay, o sige na nga"
*Wala eh, ladies first daw eh, o sige pagigyan.... kaya naman nagkwento ako.... eto na....
Ako si Techna Leal,
22 years old
Ka-ka-graduate lang ng college . .
Business Management is my course...
Sa University of Manila..
Honor Student mula kinder hanggang Junior HS at Senior HS.
No Boyfriend Since Birth
"Talaga?"
"Oo"
Geh tuloy mo lang ang kwento mo"
Simula pagkabata, parang wala akong mga magulang"
"bakit naman?"
"Eh wala kasi lagi sila mom at dad"
"parehas lang tayo"
"pinagtagpo talaga tayo ng tadhana ano ?"
"Hindi!, kinontrata tayo"
"Ay oo nga, hehe. Oh ikaw naman"
" Prince Bien Nacionales ng Pilipinas "
22 yrs. old din
Wala akong natapos na kurso
Home school kaming dalawa ni Kurt. Puro pagpapatakbo lang ng bansa ang pinag-aaralan namin"
"Ah, ganun pala"
"Oo"
"Oh ano pa ?"
"NO Girlfriend Since Birth"
"Virgin LIPS and . . . HAHAHAHAHAHAHA". De seryoso na haha. Alam mo maswerte ka "
"Bakit naman"
"Kasi hindi mo nararanasan ang nararanasan namin"
"Bakit ano ba ang mga nararanasan niyo? Sige lang ikwento mo lang sa akin"
"Mahirap magpatakbo ng isang bansa, maraming sakripisyo at paghihirap, lalo na kung sobrang mahal mo ang bansa. Tulad na lang nila Mama at Papa, mahal na mahal nila ang Pilipinas, kaya nga ngayon ay nasa first world country na ang Pipinas, isang katakot-takot ang sinusuong nila araw-araw.
Alam mo bang araw-araw kaming nakakatangap ng bombing threats at war threats mula sa ibang bansa. Alam mo kung bakit?, naiingit sila sa tinatamo ng Pilipinas na kaunlaran... at hindi na ako magtataka kung isang araw, gyerahin na lang tayo at pagkaisahan ng ibang bansa.
*Hindi ako nakaimik sa mga narinig ko. Napakahirap pala ng pinagdadaanan ng kanyang pamilya. Kaya't nakikinig na lang ako sa kanyang mga kwento, patungkol sa bansa na hindi magtatagal ay mararanasan ko din ang mga kwento niya. . . . S O O N .
-END-
(^) PLEASE VOTE AND COMMENT (^) ^_^
