Ndjente te ftohte.Hyri me shpejtesi nen batanije dhe filloj te mendohej.Mendonte per nene e saj.Ne qofte se ajo do ishte gjalle do kishte mundesi ti tregonte per djalin simpatik bjond qe nuk e pa dhe aq mire sepse cadra e pengonte.Po cdreq djali i ishte fiksuar ne koke.Vertete te ishte aq i bukur saqe te ishte e pamundur ta harroje¿İshte mbi te gjitha i sjellshem,kjo mjaftonte per Perlen.Donte te shkruante per djalin,por i ftohti e pengonte,keshtuqe mbylli syte dhe e zuri gjumi.
-Perla mengjes,perlaa zgjohu..
-eeee joo te lutem edhe ...
-Perlaa
-aaaa ....
ajo u ngrit nxitimthim
-c'ke?
mbylli e hap syti disa here dhe tha:
-ishte enderr baba,enderr e pakuptimte.
-Mir tani shpejt se je vone per ne shkolle.
-ehe erdha.
U vesh me pertim.Preferonte te kalonte diten e zhtytur ne lot dhe ne krevatin e bute.Ne oren e dyte do te ndeshje me veshtrimin e zyshe Melit,me veshtrimin keqardhes.
rruga deri tek shkolla ju duk kilometrike,pa perreth ashtu kot se mos ndoshta rrotull dukej djali bjond,por me kot shpresonte,megjithese as vete se kuptonte se pse e kerkonte aq shume.Ne vend te djalit bjond pa shoqen e klases se saj Oksianen,vajzen me moderne te shkolles e cila e injoronte Perlen.
-Oksiana pershendetje.
-waa erdhe ti?
Perla qeshi e shtirur dhe hyri ne shkolle pa i dhene me arsye per te folur.Oret e mesimit kaluan ashtu si kalojne gjithmone.Shpresonte te shihte djalin bjond,shpresonte si nje e marre.
-o zot sa injorante qe jm - i tha vetes.Pres kot per dike qe as nuk me mban mend.
Mori urbanin e rradhes per ne shtepi.İshte aq e lodhur saqe i dukej shtepia nje ore larg,gjithsesi edhe ne urban ne kembe do qendronte sepse ishte i mbushur plot.Po mbytej ne ate rremuje te urbanit kur papritur erdhi nje kthese e forte.Urbani frenoi dhe ajo u rrezua.Siper saj ishte ngjyra e pagabueshme e flokeve bjond,ndersa syte qe arrinte ti dallonte fare mire ishin blu.Ai ishte perhumbur ne syte e saj .
- oh me fal-tha ai dhe u ngrit. Perla nuk foli,ishte hutuar nga rastesia e dyte me kete djale.Pse i ishte lidhur gjuha ne momentin me te sikletshem.Ai i ofroi ndihme te ngrihej,por Perla e injoroi.As vete se kuptoi pse e beri kete gje,por u ndje budallaqe me pas.Urbani ndaloi,ne ndalesen e tij te fundit,por Perla e kuptoi qe ndodhej shume larg shtepie ndoshta me kilometra dhe e dinte mjafte mire se kishte humbur.Veshtronte e habitur.Djali bjond nuk ishte gjekundi ne urban.Ajo doli nga aty duke qare,e mbytur ne lote.C'te bente?Ku mund te ishte ajo valle?Ora 3 besoj kishte kaluar,por ne qofte se u bente me vonee atehere do vinte frika me mire.Pa rreth e rrotull per ndonje tabele,a ndonje shenim,por ai vend ishte rrenoje.Sikur nuk ishte fare pjese e qytetit te madh.Nje plak i moshuar po kalonte dhe Perla nuk priti me shume per ti folur ashtu ne panik si ishte i tha: -Zoteri e dini cila lagje eshte kjo dhe si mund te shkoj ne qender te qytetit nga ketu? -Kjo lagje eshte nje lagje pothuajse e pabanuar.S'jam interesuar fort per emrin,ndersa qendra e qytetit eshte larg nga ketu.Urbani i fundit qe kalon ne kete lagje sapo iku -Iku?u habit Perla.-si iku?jo nuk mundet.Tani me piu e zeza.Cfare te bej?!O zotttt te lutem me ndihmo. Plaku i moshuar e pa qe Perla u shqetesua por sdonte ti hynte me thell asaj belaje prandaj iku ngadale ngadale ne udhen e tij.Perla mbeti fillikat e vetme,aty ne lagjen pa emer ne shprese se do te gjente dicka qofte same te vogel per te shkuar ne shtepi pa qene vone,sepse babai i saj do ti nxehej me te vertete kesaj here.
