''Ik zit bij Harry fucking Styles met die rot opdracht, kan mijn leven nog beter?'' schreeuw ik zachtjes uit als ik samen met Nienke, Eliza en Noortje zit aan de tafel. ''OMG, dat meen je niet?!'' vraagt Eliza lachend. Ik kijk haar aan en meteen lacht ze nog harder. Niet dat dat mogelijk was, maar oké. Ik draai met mijn ogen rond en zie dat zowat de hele kantine onze kant is opgedraaid.
''Lies, houd je bek, iedereen staart ons aan!'' fluistert Noor. En meteen is ze stil. Ze haat het als de aandacht op haar is gericht. Zachtjes lach ik en draai mijn hoofd terug en zie een tomaatrood gezicht van Eliza.
''Maar je zit dus serieus bij Harry?'' vraagt ze als iedereen weer met zichzelf of whatever bezig is. Zuchtend knik ik . ''Yep, ik had het geluk dat hij nou net te laat was en naast mij nog een plekje leeg was, omdat Nien zo nodig naar Wout moest gaan zitten.'' zeg ik terwijl ik haar aankijk. ''Wacht, jij en Wout?'' vraagt Noor vol ongeloof. Blozend knikt Nien. ''We hebben een paar dates gehad, maar er is nog niks serieus, dus verwacht niet te veel. En vertel het tegen niemand.'' waarschuwt ze ons.
''Wow, je kamer is opgeruimd, dat had ik niet verwacht.'' vertel ik grinnikend. ''Haha, zie je me aan voor een slons ofzo?'' lacht Harry. ''Hmm, misschien.'' ''Maar vertel, hoe gaan we het doen?'' ''Uhh, ik denk dat we gewoon met het begin beginnen, zoals gebruikelijk is. Maar als je liever hebt dat we met het einde beginnen is ook best oké.'' ''Haha, wat ben je weer grappig, maar ik bedoel doen we alles samen of ieder zijn deel?'' vraagt hij met zijn wenkbrauwen opgetrokken. Onderweg naar zijn huis heb ik namelijk de hele tijd kut kapjes zitten maken, wat hem na een tijdje behoorlijk ging irriteren. Maar het boeide me niks, stiekem vond hij ze toch wel grappig, maar het toegeven? Nee hoor, daar voelt meneer zich te goed voor. ''Mij boeit het niks, zolang ik maar niet alles hoef te doen, want ik waarschuw je, ik weet nu waar je woont. En ik ben niet bang om je ooit aan te vallen met een vis. Die rot is.'' glimlach ik liefjes naar hem. ''Awh, wat lief, ik zou je bijna eng vinden.'' ''Da's nou jammer, herken je me niet uit je nachtmerrie's?'' ''Neh, die gaan eerder over Lola en haar groepje.'' ''OMG, ze is je vriendin toch?'' vraagt ik lachend vol ongeloof.
Lola zit altijd met nog wat andere barbie's aan de tafel bij Harry. Ze waren nogal wat intiem zeg maar. Dus het was voor mij eigenlijk wel duidelijk dat ze iets van een relatie hadden ofzo. Maar schijn bedriegt.
''Nou liever niet, ik heb haar ooit op een feest gezoend en sindsdien denkt ze dat we wat hebben en schijnbaar niet alleen zij maar jij ook al, wie nog meer. Maar wat haat ik die meid, ze zit alleen maar te zeiken en wat doet ze als haar nagel afbreekt? Nou dan belt ze de ambulance voor een noodoperatie. No joke.'' zeg Harry serieus. ''Dat meen je niet, wat als ze ooit haar wimpertje ''plukt'' met de wimperkruller? Zou ze zichzelf nog durven vertonen?'' lach ik volop. ''Dat zou geniaal zijn, en ik denk zomaar van niet, ze bleef ee keer een week thuis omdat ze bij het epileren een haartje teveel uit haar wenkbrauw trok, en je zag het niet eens.'' ''Whahaha, het verbaast me überhaupt al dat ze het zelf doet, en niet naar een of andere snol laat gebeuren.'' Das waar, volgens mij was ze op vakantie, want normaal doet ze het niet zelf. Ik snap sowieso niet dat ze hier op school zit, want een stad hier verder op zit zon bekakte meidenschool.'' ''Echt, hahah hoort ze eigenlijk thuis, waarschijnlijk moet ze da te vroeg opstaan, anders kan ze haar haar niet meer krullen. Ogod, ik ga dood, mijn haar zit in een slag, dit kan echt niet. Help? Ik ga flauwvallen!'' imiteer ik Lola in de ochtend. ''Precies dat. Of ze heeft niet genoeg slaap, want ze zou maar wallen krijgen.'' ''Ze lijkt een beetje op die ene van mean girls, geweldige film.'' ''Mmm, Lola is denk ik nog wel tien keer zo erg, en die film is wel oké, niet mijn favoriet, maar ik kan ermee leven.'' ''Wacht, jij hebt mean girls gezien? What the hell.'' ''Ik heb een oudere zus remember. En ik denk dat ik wel elke meiden film zowat uit mijn hoofd ken. Ze dwong me altijd om mee te kijken. Want alleen een film kijken, No way.'' ''Ik snap haar helemaal, een film alleen kijken? Weet je hoe saai, vooral zo'n meiden film en de hele film afkraken terwijl hij geweldig is en dan die huppeltrutjes met een make-up dat net een laagje te veel is en die schattige hondjes die ze half mishandelen.'' ''Die zijn zo zielig hé, ik snap niet dat de dierenbescherming ze nog niet heeft opgehaald, of hoe ze in hemels naam zo'n hond hebben gekregen.'' ''Inderdaad hé, met een diamant belegde halsband en de te kleine truitje en het getil. (Eva, ik waarschuw je. Je houdt je mond :)) ''Maar laten we beginnen, het is al bijna half 6, eet je mee? Dan houdt mijn moeder er rekening mee.'' vraagt hij, zal ik? Ik moet toch nog koken als ik thuiskom, of was er nog van gister over. Volgens mij wel, ik heb hoop. ''Als het geen probleem is graag.'' ''Oké, gezellig, ik stuur haar wel een sms'je, ga maar vast zitten.'' en knikt met zijn gezicht naar de tweede stoel aan het bureau. Terwijl hij een sms stuurt pak ik vast de papieren van de opdracht. Oké, waar ging het ook al weer over.
''Het was heel gezellig en lekker, kan je tegen je moeder nog een keer zeggen dat het echt heel lekker was. Maar ik moet gaan, anders heb ik problemen. Byee!'' zeg ik als ik mijn jas aantrek. ''Dat zal ik doen, maar ik denk dat ze het na de vijfde keer wel zo'n beetje weet. En het was inderdaad gezellig, tot morgen!'' zeg hij en geeft me een knuffel. Ik knuffel terug en loop dan de deur uit. Snel pak ik mijn fiets en begin als een gek te trappen.
Tijdens het eten zat zijn moeder de hele tijd naar mijn wang te kijken, ik hoop zo dat het haar niet echt is opgevallen, ik praatte er gewoon overheen. Vond ze me niet irritant? God, dit heb ik nu weer. Dadelijk vind ze me hartstikke irritant. Wat boeit het me eigenlijk, het is maar de moeder van Harry. Niet mijn schoonmoeder ofzo.
Helaas niet, Harry is eigenlijk best wel lekker.
Saar, houd op. Denk niet zo over Harry, nu was hj aardig. Maar morgen is hij weer een lul. En hij zal je sowieso nooit zien staan.
JE LEEST
Let's Fly Away
Fanfikce"Kom, laten we gaan!" zegt hij terwijl hij mijn hand pakt en meetrekt naar het onbekende.