The Privileges of a Maid (Completed)✔

Series✔15

Sing

Its been two weeks since nung namasyal kami sa Hundred Islands. Hawak ko ang bawat litrato na kinuhanan ni madame. Regalo niya ito sa akin. Tinago nga niya yung kaming dalawa ni sir eh. Napapailing ako kapag naiisip ko yun.

Pero masaya ako.

"What are you looking at?" Hairo ask.

Nagkibit balikat ako saka iminuwestra ang mga litrato. Pumuwesto siya sa may likuran ko at saka kinulong ako gamit ang kanyang mga kamay. Pinatong niya ang kanyang baba sa aking balikat. I craned my neck so that he could position himself properly.

"They're awesome." He said.

Medyo nahiya naman ako dahil karamihan dito ay yung nakabikini pa ako. Meron din dito yung naghahalikan kami ni sir. Nag init ang pisngi ko ng tinitigan niya ito ng mas matagal.

"Let's frame this one, both we should have a copy of this." He said.

And so, I nod approvingly. The days became blurr as I notice that his birthday is now just a week from now. That means were almost three months together.

Ginalaw ko bahagya ang bracelet na binigay niya sa akin nung lumabas kami para magcelebrate ng two months namin. Pumunta kaming Palawan that time and I tell you it was  very awesome. Ang binigay ko naman sa kanya ay knitted na jacket.

"Para magamit mo yan kapag nasa Amerika ka na, diba babalik ka dun for training?"

Ngayong naalala ko yun ay nalungkot ako bigla. What if something will happened? What if- I was taken aback when I felt something wet in my neck.

"Sir!" I protested. We just make out a while ago and almost do it. I couldn't deal with that now. Akalain mo yun parang kahapon lang nung nag aaway kami ng hayop na to, ngayon eh, magtatalong buwan na kami. Its funny to see that the one who you hate the most, is the person of why your happy.

"One more." He seductively whisper in my neck while kissing me. But I can't. I have to go grocery for decorations and for the ingredients needed.

"Na-uh. We just did a while ago sir, now off we go. Bibili pa ako ng mga kailangan ni ate Delia."

He sighed violently.

"That's not your job. And baby? Stop calling me sir or else."

"No more or else sir. Come on!" And then I stood up. Victory Reñee.

Nang malaman ni mama ang relasyon namin ay labis na natuwa siya pero sana ay huwag daw kaming lalagpas hanggat hindi pa natatapos ng pag aaral. Alam ko naman. Mas gusto kong tapusin ang pag aaral kesa sa ganyang bagay.

Ilang sandali ay naka ayos na rin si sir at siya na lang ang hinihintay ng driver. Nagpaalam na kami kay Ate Delia para makapamili. Kahit na nasa likod ay hindi pa rin maiwasan na maglambing ni sir sa akin. Nakakahiya na nga eh.

Pero ang isang ito, hindi alam ang salitang mahiya. Gaahh! Humugot ako ng hininga saka tumungin sa labas. Hanggang kailan kami? Hanggang kailan siya magiging ganito? At hanggang saan din ako?

"Dito ka lang sir. Mabilis lang ako-"

Agad siyang bumaba na seryoso ang mukha. Damn. Nakasuot siya ng shades at puting polo. Wearing his black khaki shorts. Nakatali din ang mahaba niyang kulay chocolateng buhok.

Seems like his going inside with me then. Halos lahat ng nakakasabay ko ay napapatingin sa kanya. I know. Kahit na napakasimple ng ayos niya ay nakaka agaw pa rin siya ng pansin.

Mabilisan lang kami doon at kailangan na ni ate Delia ang pinamili namin. Nandoon na daw sina madame at sir kaya ay dapat ready na ang lahat. I don't know what's the hurry but I didn't bother asking.

"Naku, salamat talaga ah?" Ngumiti ako saka siya nagmamadaling umalis.

"Anong gusto niyo sir?"

"Let the other maids attend to this kind of stuff pumpkin."

I rolled my eyes. "Trabaho ko ito sir. Ano?"

Pumikit siya at hinilot ang sentido na aora bang nahihirapan siya. Dapat maintindihan niya rin na porket kami na ay hindi na ako magtatrabaho. Kami lang pero nandito ako dahil sa trabaho.

"Water will be fine."

Ngumiti ako sa kanyang utos. Nagpunta akong kusina para kumuha ng tubig. Nang bumalik ako ay may kausap na siya sa kanyang telepono at ibang lenggwahe na naman ang gamit niya.

Nang tumabi ako sa kanya ay inakbayan niya ako saka hinagkan sa ulo. Hairo is such a sweet boy. Napatunayan ko ito ng nasa Palawan kami. His a man you could ever wished for.

Siguro ay may flaws man siya sa buhay ay hindi maipagkakakilala na swerte ka at makakakilala ka ng gaya niya. Not with his money nor the look  but his personality and attitude. His the man you could ever ask for. And Im thankful that his the man Im waiting for.

Hindi man ako ang inaasahan niya sa buhay ay wala pa rin siyang sinabi sa akin na ayaw niya. Well, not directly though. They said that acrions speaks louder that words.

His my man.

We never said those words but I know its beyond that word what we are feeling. Naglinis muna ako sa kwarto niya-which is kung saan din ako natutulog. Pinilit ko siya na doon na lang ako sa aking kwarto pero aniya'y wala din namang mababago kasi tatabi din siya sa akin. Ugh, this man.

Nang matapod ako ay naligo muna ako. Maghahapunan na din at kailangan ako dun sa ibaba para sa celebrasyon. Hindi ko alam kung ano e, basta ang alam ko eh may party na mangyayari mamaya.

Sunundo ako ni sir sa pintuan ng aking kwarto saka sabay na kaming bumaba.

"Sir? Para saan daw po ba yung party?"

He look at me then, "for my parents anniversary."

What? H-hindi ko alam! Bakit ngayon ko lang nalaman? Shet. Siguro ay nahalata ni sir ang pagpapanic ko kaya inakbayan niya ako. He then smiled at me.

"No worries. My gift and yours are already prepared."

Nabawasan naman kahit kaunti ang pangamba ko pero sadyang nakakahiya sa kanya. Bakit kasi ngayon ko lang to nalaman? Dapat ready ako sa mga bagay na ganito.

Bingo.

Nanliwanag ang aking mukha ng makaisio ng gagawin. I'll sing for them. Now, what song then?

Vote. Comment.

Boring chapter.