Twenty Øne Piløts Lyric Bøøk |-/

Drown

Here I come
Come to you
In the very clothes
That I killed
Killed you in, and
Now I know
I'm alone
I walk
To you
Rain falls
From you
Can you wash me?
Can you drown me?

I wanna be a lot of things,
So much pent up inside of me
I wanna be stronger,
Too long
I've sat here undecidedly

Planning strategy,
Half of me knows It's all just a fallacy
Failing miserably, drastically
And then I crash dramatically
Into a wall,
I've hit a hundred times before,
And yet I still ignore the dark
Red blood stains on the floor

And I'm back in front of you
Lord,
With blood on the floor
Is the blood mine or yours?

Don't wanna do this anymore

Back and forth
Between being me and who you
Call me to be
You see a man free who thinks he has to buy a key
To a door but he can't
'Cause he's poor and he can't
Fall down anymore
'Cause he's already on the floor
And his heart is broken and all
And this is the scar
But it's warm from crying
'Cause he will try nine times
To realize nine crimes but he
Has more than nine lives
So he picks himself up
And keeps climbing for the prize
Again

Here I come
Again to you
Just to show that
Blood soaked through
Through my bones
And all I own
Is there a way for me to grow?

I walk
To you
Rain falls from  you
Can you wash me?
Can you  drown me?
Please?

Every time I feel selfish
Ambition Is taking my vision
My crime is my sentence
Repentance is taking commission
It's taking a toll on my soul
I'm screaming submission, and
I don't know if I am dying or living
'Cause I will save a face
For name's sake,
Abuse grace
Take a aim to obtain
A new name
In a newer place
But my name is lame
I can't walk and
I ain't the same
And my name became
A new destiny to the grave, and
They say the ocean's blue,
But it's black right now
In the dark,
On the sand,
Looking out at my crowd
Depression and drawing
Singing now the full parts
Of lighting reveals where the ocean stops and the sky starts
I've been told by the sky that the ocean I shall win
But it's hard for me to see where the ocean stops, and where the sky begins
A random strike of light reminds me of what is true
But right now the ocean's blacker than black and the sky is too.

~Greek~

Πνιγμός

Έρχομαι, έρχομαι σε σένα με τα ρούχα
Που σκότωσα, σκότωσα εσένα μέσα και τώρα ξέρω ότι είμαι μόνος
Έρχομαι σε σένα, βροχή πέφτει από σένα
Μπορείς να με πλυνεις;
Μπορείς να με πνιξεις;

Θα γίνω πολλά πράγματα, τόσα πολλά κλεισμένα μέσα μου
Θέλω να γίνω δυνατότερος, για πολύ καιρό έκατσα εδώ αναποφασιστα
Σχεδιάζοντας στρατηγική, δραστικά και μετά τράκαρε δραματικά
Πέφτοντας καταθλιπτικα,
Δραστικά και μετά το καρώ δραματικά
Σε έναν τοίχο που έχω χτυπήσει εκατοντάδες φορές
Και ακόμα αγνοώ τις σκοτεινές κόκκινες κηλίδες αίματος στο πάτωμα
Και είμαι μπροστά σου,
Κύριε,  με το δικό μου ή το δικό σου;
Δεν θέλω να το κάνω αυτό πια

Πίσω μπρος ανάμεσα στο να είμαι εγώ και ποιος μου λες να είμαι
Βλέπεις έναν ελεύθερο άνδρα που νομίζει ότι πρέπει να αγοράσει ένα κλειδί
Σε μια πόρτα αλλά δεν μπορεί γιατί είναι φτωχός και δεν μπορεί
Να καταρρέει πια επειδή είναι ήδη στο πάτωμα
Και η καρδιά του είναι ραγισμένη και όλα και αυτή είναι η ουλη του
Αλλά είναι ζεστό από το κλάμα επειδή θα προσπαθήσει εννιά φορές
Για να συνειδητοποιησει εννιά εγκλήματα αλλά έχει περισσότερες από εννιά ζωές
Οπότε σηκώνει τον εαυτό του και συνεχίζει να μάχεται για το βραβείο ξανά

Ξανά έρχομαι σε σένα
Απλώς για να δείξω το αίμα που μουσκεψε μέσα
Μέσα στα κόκκαλά μου και ο,τι κατέχω
Υπάρχει τρόπος για μένα να μεγαλώσω;
Έρχομαι σε σένα, βροχή πέφτει από σένα
Μπορείς να με πλυνεις;
Μπορείς να με πνιξεις, σε παρακαλω;

Κάθε φορά που νιώθω εγωιστής, η φιλοδοξία παίρνει την όραση μου
Και το έγκλημα μου είναι η ποινή μου, η μετάνοια μου παίρνει σχήμα
Πληρώνει το τίμημα στην ψυχή μου
Ουρλιαζω παραίτηση και δεν ξέρω αν πεθαίνω ή ζω
Επειδή θα με σώσω
Για χάρη του ονόματος μου
Προσέβαλε τη χάρη
Σημάδεψε για να αποκτήσεις νέο όνομα σε ένα πιο καινούργιο μέρος
Αλλά το όνομα μου είναι ξενέρωτο, δεν μπορώ να περπατήσω και δεν είμαι ο ίδιος
Και το όνομα μου έγινε
Η νέα μοίρα στον τάφο
Και λένε ότι ο ωκεανός είναι μπλε, αλλά είναι μαύρος τώρα
Στο σκοτάδι, στην άμμο, επαγρυπνωντας το κοινό μου
Η κατάθλιψη και το πνίξιμο τραγουδάνε,
Τώρα ολόκληρα τα μέρη της αστραπής αποκαλυπτονται εκεί που ο ωκεανός σταματά και ο ουρανός αρχίζει
Ο ουρανός μου έχει πει ότι πρέπει να νικήσω τον ωκεανό
Μια τυχαία φλασια φωτός μου θυμίζει τι είναι αληθινό
Αλλά τώρα ο ωκεανός είναι πιο μαύρος από το μαύρο και ο ουρανός επίσης .