FAKE| Lee Sung Kyung | Nam Joo Hyuk | Won HO

Chapter 4- He kiss me

He kissed Me

Sa'yo- Silent Sanctuary

Minsan Oo, Minsan hindi
Minsan Tama, Minsan mali
Umaabante umaatras
Kilos mong namimintas

Kung tunay nga ang pagibig mo
Kaya mo bang isigaw
Iparating sa mundo

Tumingin saking mata
Magtapat ng nadarama
Di gustong ika'y mawala
Dahil handa akong ibigin ka

Kung maging tayo
Sayo na ang puso ko

Tatayo na sana ako kaso narinig ko ulit silang nagsigawan.

"Isa pa! Isa pa!"

Padami na rin ng padami ang tao sa paligid.

Tumingin ako kala Ree at Rui at nakita ko sila na nakangit sakin.

Hinawakan kong muli ang gitara ko.

Tadhana

Sa hindi inaasahang
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong
Damang dama na ang ugong nito oh

Di pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong matang
Sumisigaw ng pagsinta

Bat di pa patulan ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasang hilagat kanluran ikaw ang hantungan
At di lang kanlungan mo oh

Habang kumakanta ako nahagip ng mga mata ko ang nakasandal sa pader at nakatingin ng deretsyo sakin na si Carlos kasama si Forth

Ako ang sasagip sayo
Oh owoh oh ohowoo

Malakas na palakpakan ang narinig ko mula sa kanila.

Muli akong tumingin sa pwesto ni Carlos ngunit wala na sila doon.

Bumalik na kami sa pwesto namin.

"Uy! Oo nga pala! Anyare kanina sa elevator?"

Okay. Eto nanaman tayo sa usapang nakaka inis.

"Edi ayun na stock lang naman ako ng 5 minuto."

Sumipsip ako sa juice ni Ree.

"Let's tell them."

Napatingin ako kay Rui ng sabihin nya yun.

"No. Not now Rui. It's not the right time."

"Tama Rui. Isang araw masu surprise na lang sila."

Sabi naman ni Ree.

Tumingin ako sa Relo ko. At time na.

"Girls i have to go. Nag istart na yung next class ko eh."

Tumayo ako dala ang gitara ko sabay alis sa cafeteria.

Umakyat na ako sa 5th floor dumiretsyo sa classroom.

Hindi ko na binati yung prof na nagsasalita. Deredertso lang ako papunta sa pwesto ko.

Nilapag ko yung gitara ko at saka ako umupo.

Habang nagse cellphone ako di ko namalayang may kumakatok pala sa pinto.

At kapag minamalas ka nga naman.

"Sorry im late."

Sabi ni Forth habang nakasandal sa gilid ng pinto.

"Come in." sabi naman ng prof.

Tumingin ako sa paligid at napansin kong yung katabi ko na lang na upuan ang natitirang bakante.