Gecenin karanlığında sanki planlamışlar gibi sessizce gelen ısırganlar çürük ve kırık dişlerini onlara geçirdi.
….....
Daha doğrusu gecenin ortasında uyanık olmasalar bu senaryo gerçekleşecek ve zaten düzeni bozulmuş dünya dönmeye devam edecekti.
Neill beysbol sopasına,Jeremy metal borusuna ve Thomas palasına sarıldı.İlk dalga o kadar zor sayılmazdı,yarım düzine kadar aylak sanki bir b*k çuvalıymış gibi yere serildi.Ardından 2. ve 3. dalga geldi,dalgaların bittiği düşünülürken yeni ve daha güçlü ısırgan birlikleri atağa geçiyordu.Kısa bir süre sonra tepenin ardından yüzlerce,hatta binlerce aylağın onlara doğru ilerlediğini fark ettiler.
Jer “Ne yapacağız?Tepenin ardında daha binlercesi var,kesinlikle dayanamayız!” diye bağırdı.
Thomasın alarm çanları işte o zaman çaldı.Arkasına bakmadan tepenin arka tarafından koşmaya başladı,diğerleri de onun peşinden gittiler.
Yaklaşık 3 saattir koşuyorlardı ama arkalarındaki hırıltıların sesi azalmıyordu bile.Üstüne üstlük Chicago’ya girmişlerdi,bu daha çok aylak demekti.Şehir tipik bir kaos şehri idi.arabalar ters dönmüş veya kullanılamaz hale gelmiş,yollar ve bazı binalar çökmüştü.Caddelerin içinden hızlıca geçerlerken Neill bağırdı;
“Nereye gideceğiz?!Önümüz çok dolu.”
Jeremy ve Thomas yolun karşısındaki bir diğer zombi ordusunu yeni fark etmişlerdi.O kadar büyük bir karamsarlık içerisindeydiler ki hiçbir şeyin farkında olmamışlardı.
“Buraya!”
Onlara 30-35 yaşındaki bir afro-amerikalı sesleniyordu.Tereddüt etmeden sağ taraftaki ara sokağa doğru koştular.Birkaç mahalle sonra siyahi adam onları bir metro istasyonuna indirdi ve kapıya demir parmaklıklar indirdi,biraz soluklandıktan sonra ağzını açtı ve konuşmaya başladı;
“Adım Randall Core”
Jeremy gözlerini birden açtı.
“Şu Core şirketinin sahibi Core’mu?”
“Evet o Core.”
Jeremy biraz adamı süzdü.Aslında adam bir şirket sahibine benzemiyordu,üzerinde kirli bir palto,hafif yırtık bir eşofman ve güneş gözlüğü vardı.
“Öhm,evet o Core.Neyse sizi aslında kurtarmamalıydım,sadece bizlerden dünyada az kaldı,şeylerden.”
Neill atıldı;
“İnsanlardan mı?”
“Hayır canlılardan.Şimdi benim ile birlikte şu metroya binseniz iyi olur.”
