echte liefde

proloog

"Ivanna? Ben je thuis? "
En daar is Loes.. Loes heeft de sleutels van mijn huis. ik ken Loes al zoon beetje heel mn leven. we hebben dezelfde basisschool gedaan, en zijn samen naar een middelbare school gegaan. na ons examen zijn we allebei een andere richting in gegaan. maar echte vriendschap is echte vriendschap.  en nee daar hoef je elkaar niet elke dag voor te spreken. soms zien we elkaar weken niet. maar als ze dan bij me is, is het altijd of we elkaar nog elke dag zien. Loes is mijn beste vriendin en onze moeders waren zoon beetje zusjes dus we hebben zelfs samen in de box gelegen. ook al is Loes een jaar ouder dan ik. ze heeft groep een toen ook twee jaar moeten doen van dr moeder zo dat we samen zouden zitten. en nu ik 19 ben, en Loes dus 20 is.zijn we altijd nog als zusjes. ze komt best wel vaak langs en trekt soms dan voor een week of twee bij mij in. ik woon namelijk al wel op mezelf en Loes doet haar best om bij mij in te komen trekken maar haar vriend doet moeilijk over dat wij zo genaamd nooit rond gaan komen met zijn tweeën. wat nergens op slaat aan gezien ik het nu bijna allemaal zelf betaal. en ja wij hebben ook onze eigen dingen. al is het punt jongens niet echt iets voor mij aan gezien dat altijd verkeerd loopt. altijd is het leuk maar na een maand of twee begin ik me tevervelen of teergeren aan de ander. zo had ik een relatie van vijf maanden met mn ex, maar hij kon me alleen maar vertellen wat ik fout deed. en hoe ik zou moeten zijn en dat alles wat ik deed niet goed genoeg is. ik wert er zo ziek van dat ik m maar heb gedumpt.. maar spijt had ik achteraf wel heel erg ineens. ik hielt van hem, maar hoe kan je nou leven met zoon zeiker waar voor je nooit iets goed genoeg kan doen. en ja als je dan verder gaat met je leven  ben je een ongevoelige hoer. en zo was het altijd. als ik een jongen zie staan dan loopt het weer eens fout en is het een groot gezeik. elke keer weer.  "Loes? waar ben je?"  "oh ja. ik ben boven"