Minsan talaga...

Introduction

Hello po! :)

Salamat sa mga magtatry magbasa nitong mga kaartehan ko sa buhay. Hindi ko alam anong nagtulak saken para magawa ko to. Siguro kasi wala din naman ako mapagsabihan? Siguro wala lang talaga akong mashare-an ng saloobin ko, kasi in the first place, para akong sira. Alam mo yung, di naman talaga sya dapat problemahin, pero eto ako, parang timang na isip ng isip.

Naranasan nyo na naman sigurong magmahal, I mean, ofcourse lahat tayo nagmahal or still nagmamahal di ba. Pero naexperience nyo na bang mainlove o magkagusto sa isang tao na akala mo may spark kayo pero in the end, ikaw lang pala talaga tong nagbibigay ng meaning sa lahat ng actions nya?

Yung minsang maging sweet or caring lang sya, akala mo may feelings na rin sya para sayo? Humopia ka na baka may "something" rin syang nararamdaman, but, umasa ka lang pala talaga sa wala.

Walang dapat iexpect kasi wala naman talagang meaning lahat ng ipinapakita nya sayo. He/she's just being nice to you, not knowing na para sayo pala ay may special feelings ka ng nabubuo. NOOOO! YOU HAVE TO STOP! ENOUGH OF THIS LUNACY!

You don't deserve to be treated like this. You need to get up and hold your head high. Masyado akong blessed, para mastressed!

Yan lang yung palagi kong iniisip pag feeling ko sobrang down ko. Yung pakiramdam na parang wala lang patutunguhan lahat ng effort mo.

.....

Andali lang sabihin no?

Well, isa ako sa milyon-milyong tao na sobrang dali magbigay ng inspirational advices pero mismong sa sarili ko hindi ko magawang iapply. It didn't happened to me once, nor twice, but many times na!

Malalaman nyo sa mga susunod na parts kung bakit at kung ano ba tong mga pinagtatype ko dito. 😂

Kung isa ka sa nagbabasa nito, salamat. Salamat kasi you chose to read my sentiments. My unending rants na wala namang kabuluhan. But I do hope we can get something at the end of this story.

Advance thank you and good luck to my journey. 👌