Όλα αυτά για ένα στοίχημα

part 3

"Καλβιν Μορισεϊ" απαντησε η Μπονι.

"Καλβιν Μορισεϊ"ειπα ενω αθελα μου , γυρισα να τον δω ξανα.

"Πηγαινε κοντα του" ειπε η Λιζα "και συστησου στο τερας και χαμογελασε του".

"Αυτα δεν ειναι σοβαρα πραγματα"διαμαρτυρηθηκα." Ειμαι 25 χρονων. Ειμαι μεγαλη γυναικα. Μου ειναι αδιαφορο αν θα εχω συνοδο στον γαμο της αδελφης μου. Ειμαι ανωτερος ανθρωπος". Σκεφτηκα τα μουτρα της μανας μου οταν θα της ανακοινωσω οτι ο Ντειβιντ ηταν πια παρελθον. Δεν ειμαι ανωτερος ανθρωπος, βλακας ειμαι.

"Βλακειες" πεταξε η Λιζα." Απλως δεν εχεις τα κοτσια να πας μεχρι εκει".

"Δεν ειναι κακη ιδεα". Η Μπονι κοιταζε την αλλη ακρη της αιθουσας ζαρωνοντας το μετωπο." Και μετα τον γαμο, τον παρατας για να δει τη γλυκα".

"Ναι, γουσταρω!" Ειπε η Λιζα με ενα χαμογελο ως τα αυτια.

"Οχι" δηλωσα.

"Ελα τωρα Μιν μου"ειπε η Λιζα με αγανακτηση"ξερω οτι εισαι συντηρητικο κοριτσι, αλλα κανε μια εξερεση. Η σχεση με τον Ντειβιντ ηταν λιγο σαν να εβγαινες ραντεβου με παγοκολονα".

'Η Μιν κοιταξε το τραπεζακι διπλα στο σιδερενιο καγκελο και ξαφνικα η ιδεα να πλησιασει προς τα εκει δεν της φενοταν ασχημη. Θα μπορουσε να σταθει κατω απο το καγκελο και να κρυφακουσει κι αν ο Καλβιν ακουγοταν εστω και ελαχιστα συμπαθητικος -χα χα ωραιο ανεκδοτο! σκεφτικε, αυτη θα ανεβαινε να πει μια καλη κουβεντα στον Ντειβιντ ωστε να γινουν οι συστασεις'.

"Μην με αναγκασεις να το αναλαβω εγω για σενα " ειπε η Λιζα.

Το να στεκομαι μουτρωμενη μπροστα σε μια μπαρα σε σχημα τροχου ρουλετας δεν ωφελουσε σε τιποτα. Εξαλλου με ολα οσα ειχα μαθει γι'αυτον εκ των προτερωμ ηταν μαλλον απιθανο ο Καλβιν να καταφερνε να με βλαψει. Ετσι ισιωσα τους ωμους και πηρα μια βαθια εισποη.

"Μπαινω στο παιχνιδι" ειπα.

Τα κοριτσια απλα μου χαμογελασαν. Ισιωσα το γκριζο καρο σακακι μου και προσευχηθηκα να σκεφτω μια εξυπνη ατακα προτου φτασω εκει και ρςζιλεφτω. Αν τα θαλασσοσω θα εφτυνα το τερας και θα εριχνα τον Ντειβιντ απο το καγκελο. Ετσι μπραβω θελω να εχω ενα διαμορφωμενο σχεδιο στο μυαλο μου σκεφτηκα και ατχισα να διασχιζω την αιθουσα.

Καλβιν pov

Σκεφτομουν σοβαρα να σπρωξω τον Ντειβιντ Φισκ πανω απο το καγκελο. Επρεπε να ειχα αντιδρασει εγκερως οταν τον ειδα να ερχεται συλκογιστικα. Ο Τονι εφταιγε.

"Παιδια εκεινη η κοκκινομαλλα εχει φοβερα ποδια" ειπε ο Τονι ." Την ειδατε; Στο μπαρ αυτη με το μοβ φορεμα . Λετε να της αρεσουν οι παικτες του φουτμπολ;"

"Εχεις να παιξεις φουτμπολ εδω και 15 χρονια" του απαντησα ενω επινα το ποτο και σκεφτομουν ποσο κακογουστο ειναι αυτο το μπαρ.

"Συμφωνοι εχω καιρο να παιξω αλλα αυτη δε το ξερει". Ο Τονι ειχε καρφοσει ξανα το βλεμμα του στην κοκκινομαλλα . Στοιχηματιζω δεκα δολαρια πως αποψε θα φυγει μαζι μου".

"Δεν δεχομαι το στοιχημα" ειπα ξερα. Κοιταξα στο βαθος μισοκλεινοντας τα ματια για να δω καλυτερα. Το ντυσιμο της κοκκινομαλλας δεν περνουσε απαρατηρητο ηταν ακριβως ο τυπος του Τονι. Πλαι στην κοκκινομαλα στεκοταν μια με καστανα μαλλια απ'αυτες τις ζωηρουλες -τις γυναικες των ονειρων του φιλου μου του Ροτζερ.

" Για βοηθησε με η τυπισσα ειναι με παρεα. Εσυ αναλαμβανεις τη συντιριτικη φιλη με το γκριζο καρο ταγερ και ο Ροτζερ μπορει να τα ριξει στην κοντουλα την καστανη. Θα σου εδινα την καστανη αλλα ξερεις τη λοξα του Ροτζερ για τις κοντοστουπες" ειπε ο Τονι.

Ο Ροτζερ τιναχτηκε στο πλεβρο του Καλ.

"Πως; Ποια κοντη καστανη;" Κοιταξε την μπαρα στο βαθος της αιθουσας." Α. Α!..."

"Ταγερ;"κοιταξα και εγω στη μπαρα.

"Αυτη με το γκρι". Ο Τονι εδειξε με το κεφαλι του."Αναμεσα στην κοκκινομαλλα και τη μοκροσκοπικη καστανη. Ειναι δυσκολο να τη διακρινεις επειδη η κοκκινομαλλα σε θαμπωνει. Παω στοιχημα..."

"Α". Μισοκλεισα τα ματια μου προκειμενου να εστιασψ στη μετριου αναστηματος γυναικα αναμεσα στην κοκκινομαλλα και την καστανη . Φορουσε ενα συντηρητικο γκριζο κατο ταγερ."Ξεχνα το" ειπα.

"Ελα ρε συ ζησε λιγακι. Μη μου πεις οτι εισαι ακομη κολλημενος με τη Σινθι"ειπε ο Τονι.

"Ποτε δεν ημουν κολλημενος με τη Σινθι".

"Κατα φωνη" φωναξε ο Ροτζερ κοιταζοντας πανω απο τον ωμο μου." Ανεβαινει τα σκαλια".

Σηκωθηκα και προσπαθησα να απομακρινθω απο τον Τονι για να σπευσω προς την εξοδο.

"Κανε στην ακρη"ειπα.

Ο Τονι δεν κουνηθηκε απο την καρεκλα του.

"Δεν γινεται να φυγεις θελω την κοκκινομαλλα".

"Πηγαινε να της μιλησεις λοιπον" ειπα προσπαθωντας να τον παρακαμψω.

"Η Σινθι ειναι με τον Ντειβιντ" σχολιασε ο Ροτζερ χερις να κρυβει τον οικτο του.

"Καλ!"αντηχησε η φωνη του Ντειβιντ πανω απ'τον ωμο μου."Εσενα γυρευαμε".