ბნელი გვირგვინი(დასრულებულია)

მე შენ...(6)

-ჩანიოლ?!

-ხო...მე ვარ..ახლა კი სწრაფად დამიჯექი...

გამოშტერებული ვუყურებ. ის უკანასკნელი ადამიანია, ვის ნახვასაც მოველოდი აქ...

-რას მიყურებ?! არ გინახიხავარ?! სწრაფად დამიჯექი, თუ არ გინდა პოლიციამ გამოგვიჭიროს....

-რა?!

-ღმერთო..ეს მგონი სულ დადებილდა.

ხელი მაჯაში ჩამავლო და თავისკენ მიმიზიდა.

-ეი..ეიიი....

და ხელი უხეშად გამოვძიძგნე. ის შეცბა

-რას აკეთებ? სწრაფად კეიკო!

-არა!

-რა არა?!

-არა

-შენ ხომ ჯანმრთელად ხარ?

-არა მეთქი...

-კეიკო, ნუ იქცევი კაპრიზული ბავშვივით და სწრაფად დამიჯექი. თორემ ძალით დაგისვამ.

-უკვე გითხარი არა ჩანიოლ. არა..

-რატომ?

-იმიტომ...

-კარგი..დავიღალე შენთან კამათით. ასე, რომ კარგი. ნება შენითა. იცი ღირსი ხარ დაგიჭიროს პოლიციამ და მერე ყველამ გაიგოს შენი ვინაობა. ყველამ გაიგოს, რას მაიმუნობ ხოლმე ღამ-ღამობით.

მოტოციკლეტი დაქოქა და ადგილს მოსწყდა. ჯანდაბა!

გავიქეცი

-გოგონავ შეჩერდით! წინააღმდეგ შემთხვევაში მოგვიწევს გამოვიყენოთ უკიდურესი ზომები.

აჰ... მე მაინც არ გავჩერდი და გავაგრძელე სირბილი. მთელი ძალით მივრბოდი. თან საკუთარ თავს ვლანძღავდი. რატომ არ დავუჯერე იუმის! ახლა ხომ არ ვიქნებოდი ამ სიტუაციაში. ან ჩანიოლი? ის რა მართლა წავიდა და დამტოვა აქ მარტო?! მიიმაგდო პოლიციასთან და თვითონ გაიქცა?! ჯანდაბა ჩანიოლ! მიფრთხილდი! ძალიან გაბრაზებული ვარ. არა..არა ვერ ვიჯერებ. ის მართლა წავიდა?! 16 წელია მიცნობს, შეყვარებულებიც კი ვიყავით, ახლა კი მან მიმაგდო. არაკაცი ხარ იოლ. ვერ გიტან. მშიშარა კურდღელი. ყურცქვიტა კურდღელი. არა რა......