I did choose him 3

💥Hoofdstuk 10

Christian

'Tony ik zweer. Claire is niet hetzelfde'. Al snel sta ik voor Tony's neus. 'Wat bedoel je... oh'. Ik veeg lichtjes met mijn mouw onder mijn lip. Het bonkt als een idioot. Had echt geen idee dat ze zo hard kon slaan. 'Ze neemt Zelena mee naar Esmee'. Tony zucht. 'Hoe reageert Esmee er dan op, misschien gedraagt ze zich nog...weet ik veek. Als een idioot' 'Ze...zou....breken Tony. Breken' 'En Claire is hard geworden, der emoties zijn...weg. Dat denk ik en daar hebben wij voor gezorgd'. Hij heeft gelijk, maar Claire is zo anders nu. Komt door jou sukkel.

Ik duw de deur open en loop met een snel tempo naar de kamer van Esmee. Ik open hem en Esmee kijkt verbaasd op. 'Hey ?' 'Is Claire hier ?' 'Nee ?'. Ik trek de deur dicht en Claire komt aanlopen maar geen Zelena. 'Ga aan de kant' 'Nee'. Mijn armen sla ik over elkaar. Ze pakt mijn arm vast en probeert me weg te trekken. 'Waar is Zelena' 'Ergens'. Ze duwt me maar ik verplaats geen milimeter. Ze wilt me weer duwen maar ik pak haar polsen vast. 'Niet zo agressief'. Ze probeerd haar polsen los te wringen maar ik pak haar steviger vast. Ze kreunt binnensmonds. 'Christian' mompelt ze. 'Wat is er Claire ?' 'Je doet me pijn' 'Je liegt. Ik ken je onderhand wel Claire en ik weet hoe ver jouw pijngrens is, en ik weet wat mijn kracht is'. Ze kijkt me met verbaasde grote ogen. 'Ja. Weet je , je bent veranderd. Me gebruiken' 'Het was gewoon een zoen' 'Misschien voor jou ja. Je weet hoe ik me erover voel en dat je gewoon mij in de gaten wilt houden. Wat ik in dit jaar heb gedaan...niks...dus je hoeft me niet in de gaten te houden'. Eigenlijk is er verdomd veel gebeurd, haar oom is gone, mensen van haar vader zijn op zoek naar haar. Maar ik laat haar erbuiten. 'Christian, jij kent mij. Ik ken jou. Je liegt zo fucking hard'. Met een ruk komen haar polsen los. Ze draait ermee en wrijft erover heen. 'Je lost dit lekker zelf maar op'. Ze zet haar handen in haar zij. 'Ik ga wel wat doen met mijn leven, wat jij doet boeit me niks'. Ze loopt weg maar ik sleur haar terug. 'Weet je. Je bent een ongelovelijke klote bitch. En eerlijk...je gaat je gang lekker. Doe waar je zin hebt'. Ze wringt haar arm los. 'Oh dat doe ik al. En ja ik ben een bitch, doe ik alleen tegen de mensen die het verdienen'. Ze glimlacht zo ongelovelijk fake en loopt weg. Mijn handen bal ik tot vuisten. Dit is jouw schuld. Nee dat is het niet. Jij was vreemdgegaan. Dat weet ik. Esmee zit daar, denken dat ze Zelena heeft vermoord, maar ze leeft nog. Een kwade schreeuw verlaat mijn mond en sla tegen de muur. 'U-uhm' hoor ik. Ik kijk op en Sophie bekijkt me van top tot teen. 'Hoi..' mompelt ze. 'Sophie..'. Ik zet een stap naar haar toe maar zij zet er een naar achteren. 'Was je met Claire mee ?' 'Nee, ik moest hier heen voor werk, we gaan wel samen weg...'. Ik kijk naar mijn hand. Mijn hand is rood. 'Wat doe je hier' 'Misschien een vriendin bezoeken'. Ze loopt langs me. Haar haren zwiepen heen en weer. En mijn beste vriendin haat me ook. Ze verstijft en loopt snel de kamer van Esmee in. Tony komt de hoek omlopen. Zijn blauwe ogen lijken net zwart. 'Iknow' mompel ik. 'Het is raar om haar weer te zien' 'Vertel mij wat'