I did choose him 3

💥Hoofdstuk 13

'Sophie je lúístérd niet !' Sophie zet zuchtend haar mok neer. 'Claire. Hou je erbuiten' 'Erbuiten houden ? Wat erbuiten houden?'. Sophie zucht. 'Je hebt geluk dat je een goed verhaal hebt aangesmeerd bij de politie' 'Ik weet hoe ze spelen. Ze pakken de mensen waar ze het meeste om geven, en lieve schat jij hoort daarbij'. Ze zucht. 'En wáág het is om te zeggen: praat met Christian' 'Dat moet je doen. Hij weet hier meer van' 'Nee, hij heeft het al met Zelena en Esmee' 'Lekkere vriendin ben je. Esmee is wel onze beste vriendin' 'Die me vorig jaar naaide' 'Ze was bang ja. Toen ze een geweer in haar handen kreeg schoot ze op Zelena..' 'En ze leeft nog'. Rover hoor je zacht grommen. Ik kijk over mijn schouder. Hij ligt bij de deur. 'Wat is er maatje ?' 'Hij heeft dat vaker' 'Dan is er wat mis'. Ik sta op en loop naar de deur. Rover kijkt me aan en legt zijn kop weer neer op zijn voorpoten. 'Wat is er toch maatje?'. Hij piept kort. Ik open de deur. 'Fack'. Schoten worden gelost en snel buk ik. Rover kruipt naar voren en bijt de jongen in zijn been. Hij krijst het uit en valr op de grond. Snel schuif ik het pistool naar binnen met mijn voet, weg van de jongen. Rover laat pas los als ik het zeg. 'Sophie ?'. Ik kijk over mijn schouder. Ze komt langzaam omhoog. 'Ja ?' 'Gaat het ?'. Ze knikt. 'Maar jij niet'. Ik kijk naar mijn schouder. Een kogel is langs mijn huid gegaan. Toch bloed het als een gek. 'Rover los' mompel ik. Ik kijk naar de jongen. Rover komt terug lopen en gaat naast me zitten. 'Wie ben jij' 'Ik zeg niks' zegt hij fel. 'Claire waag het' 'Nee nee'. Ik sta op en loop naar hem toe. 'Claire!' 'We laten de politie het oplossen'. Ik pak zijn kraag vast en met een klap is hij knock-out. Ik laat hem los en wapper met mijn hand. 'Dat is lang geleden' mompel ik.

'Goed dat u heeft gebeld en een goed instict heeft u hond. Misschien samen met u hond bij de politie werken' 'Oh nee dank je' mompel ik. De agent lacht. 'We zullen kijken wat we met hem gaan doen en ik zal naar het ziekenhuis om dat te verzorgen'. Hij knikt met zijn hoofd. 'Ik overleef het wel' 'Hmm, en een bikkel en een dame zoals jij een vent knock-out geslagen...' 'Ja oudere broers' mompel ik. Of het zit in de familie. 'Lef, koppigheid, kracht' 'Okay agent. Genoeg geslijm' lach ik. De agent lacht. 'Het spijt me. Nog een fijne dag'. Hij loopt het appartement uit. Sophie sluit de deur. 'We gaan toch even naar het ziekenhuis'. Ik zucht. 'Okay mam'.

Ik kom weer terug op het campus en volgens voelt Spencer gewoon aan wanneer ik in de buurt ben want hij komt al aanlopen, en met Daniel. Geweldig. Ook zijn gezeur en gezeik aanhoren. Rover hoor je blaffen en komt naast me zitten. 'Claire...en Rover' zegt Spencer. Hij hurkt neer en Rover begroet hem gretig. 'Waar was je' 'Sophie' 'En je shirt is bebloed' fluisterd hij. 'Je was oppeens weg' lacht Daniel. 'Ja. Sorry voor dat'. Ik zat net te denken. Waarom zal ik uberhaupt mijn studie afmaken ? Ik werk al, dus krijg mijn geld wel binnen en wat als er weer iets gebeurd. Net als vandaag. Dan al die mensen hier. 'Ik ga hier weg' floep ik eruit. 'Hoezo ?' 'Waarom zou ik mijn studie afmaken ? Ik werk toch al, en mijn toekomsy boeit me vrij weinig. Heb geen ouders die zeiken over dat ik er wat van moet maken. Ze zijn beide toch morsdood'. Daniel en Spencer kijken me verbaasd aan. 'Ja, dus ik ga weg. Ik ga een huisje zoeken'. Zonder nog iets te zeggen loop ik weg. 'Ja maar...'. Rover loopt langs me en Spencer en Daniel komen naast me lopen. 'Maar...' 'Je gaat niet mijn gedachte veranderen Spencer' 'Nee maar...' 'En ja ik ben hier naar toe gegaan om uit de buurt te blijven van mijn ex maar moet ik daarom echt studeren ?' 'Nou uh nee' 'Nou dan' 'Wat heeft je gedachte veranderd ?'. Ik kijk Daniel aan. Oh ben bedreigd en vandaag ook beschoten. 'Maakt niet uit'. Ik loop naar binnen en Rover loopt de hal rond. Mensen kijken verbaasd naar de hond. 'Hij doet niks en bezorgd geen zorg. Hij is heel lief' 'Ik ga naar wat vrienden toe. Ik uh...spreek jullie nog wel'. Daniel loopt weg. Mooi. Dies weg. Ik ben zo chaggie nu. Niet normaal. Wie we me nou vies gaat aankijken of iets, die heeft pech. Ik en Spencer lopen naar boven. Ik weet toch wel dat Rover me volgt. Of honden hier toegestaan boeit me vrij weinig.

'En ja hoor de nieuweling moet weer is de regels verbreken'

Ik meende wat ik zei. Die gene heeft heel veel pech.

***

Na een weekje weer een hoofdstukje. Ik ga denk ik elke week een hoofdstukje plaatsen. Misschien wel meerdere. Geen idee x. Boek 1 van Just friends or not heb ik herschreven en zie wel wanneer ik boek 2 ga herschrijven

Kissess💋

(Nog maar paar weken school, hell yeah)