"X Төлөвлөгөө"

Хэсэг 10

Бид хэсэг бие биерүүгээ ширтэж байгаад гэрийн зүг алхахаар болон замдаа хэн хэн маань түрүүлж ам нээсэнгүй. Тэр надаас нилээн зайдуу явах бөгөөд саяны хийсэн зүйлдээ харамсаад байгаа ч юмшиг. Гэтэл би одоо хүртэл догдлох зүрхээ дийлж чадахгүй нь!

Бэкхён-Яагаад тийм газар оччихсон юм!? хэмээн бид одоо л үг солилцон би сандарсныг ч хэлэхүү гацаж түгдэрсээр

Би-Санаандгүй! гэтэл тэр толгой дохин

Бэкхён-Хэрвээ дараа ганцаараа явах бол надад хэлж байгаарай! гэсээр бид гэртээ орж ирвэл гэр харанхуй дээрээс нь бидний хувцас гэж авах зүйлгүй болж. Бэкхён ч үгэлсээр өрөөндөө орон би ч хувцасаа тайлан мушгин зогсож байтал бэкхён аль хэдийн хувцасаа солиод өмсчихөж!

Цамцаа сэгсрэн дээш хартал тэр надруу ширтэж байснаа намайг харангуут дальдчин гацаж түгдэрсээр
Бэкхён-Хх.Халуун юм уухуу!?

Түүний энэ байдал эгдүүтэй санагдан инээдээ тэссээр толгой дохьтол тэр дуулгавартай нь аргагүй гал тогооруу орон би ч бах таваа ханатал инээчихээд хуурай хувцас олж өмсөн доош буутал тэр халуун шоколад найруулаад тавьчихсан сууж байлаа

Би-Бурхан минь баярлалаа! гэтэл тэр инээмсэглэн толгой дохиод
Бэкхён-Үнэндээ анх чамайг жирэмсэн гэхэд би чамайг бассаныг санаж байна уу!?

Тэр аягатай шоколадаа уунгаа надаас асуух бөгөөд би ч толгойгоо дохин
Би-Хамгийн хэцүү уур хүрмээр үе чинь тэр! гэтэл тэр надруу ширтэж байснаа
Бэкхён-Тэр үед би чамайг галзуу хүүхэн байна л гэж бодсон!

Би ч нүдээ эргэлдүүлэн
Би-За яахав харин одо!? гэтэл тэр намайг сайн харснаа хоолойгоо засан
Бэкхён-Одоо ч галзуу хүүхэн! гэтэл түүний утас дуугаран тэр ч хоолойгоо засан түүнтэй чухал яриа ярьж байгаа бололтой царайгаа төв болгоно.

Түүний энэ байдал ч сэтгэл татам юм! Энэ луйварт би биш тэр л намайг заллилах гээд байгаа мэт Би яах ёстой вэ!?

Бэкхён-Эрён! Би ажилтай болчихлоо! Яринаа! гэсээр хаалганы өмнө очин гутлаа хам хум өмссөөр гарах бөгөөд түүний анх удаа явахдаа надтай харьцаж байгаа тохиолдол нь энэ. Таалагдаж байна!

Халуун шоколадаа ууж дуусгачихаад хийх зүйл олдохгүй болохоор нь зурагтаа асаан сууж байтал амьгүй утас минь амь орох мэт л дугарч эхэллээ.

Бувтнасаар утасаа аван харвал алмас чанёол! Аягүү! Муу аалз😑
Би- Юувэ!? хэрэгтэй үед үхсэн мэт алга болсон хорхой одоо өөрөө залгах гэж! гэтэл тэр санаа алдаад