"X Төлөвлөгөө"

Хэсэг 14

Бэкхён-Яасан бид чамд харуулах ёстой юу? хэмээн бэкхён намайг татан хүзүүндээр минь үнстэл чанёол босон
Чанёол-Хэрэггүйдээ! Би явлаа! гэсээр биднийг юу ч хэлээгүй байхад тэндээс гарч явлаа.

Тэр үнэхээр ууртай харагдаж байна! Арай энэ бүгдийг дуусгана гээд зүтгэвэл яахвэ? Эсвэл зүгээр л бүх үнэнг бэкхёнд хэлчихвэл.... Төсөөлж чадахгүй нь! Би одоо л жаргал гэж юу байдгыг мэдэрч байхад дуусна гэдэг чинь тэнэг хэрэг. Магадгүй тэр маргааш мартчих ч юм билүү?

Бэкхён-Эрён!! чи зүгээрүү?
Тэр миний хацраас барин их л санаа нь зовсон бололтой асуух бөгөөд би зүгээр л инээмсэглэн
Би-Чамайг ийм төгс болохоор чинь ширтэж байлаа! гэтэл тэр инээгээд

Бэкхён-Ахх! архинд хүртэл согтохоо байхнээ!
Үнэхээр бэкхёныг сайн харвал тэр ямар ч согтсон гэх зүйл алга. Яг л байдгаараа.
Би-Чи уугаагүй юм бишүү! гэтэл тэр инээгээд
Бэкхён-Тиймээ бараг уугаагүй! хэмээн буйдан дээр хэвтэн би түүнийг хөлийг бариад

Би-Яагаад түүнд тэгж хэлж байгаа юм!? гэтэл бэкхён санаа алдаад
Бэкхён-Тэр л эхэлж новшийн зүйл яриад байсан!
Би-Гэхдээ! гэтэл тэр миний үгийг таслаад
Бэкхён-Чанёол намайг хулхидаж байгааг би мэдэж байгаа!

Энэ үг зүрхийг минь хүчтэй хатган айдсыг бүрэн мэдрүүлэх шиг л боллоо. Тэр чанёолыг мэдсэн гэхээр намайг хүртэл мэдсэн гэсэн үг!! Гэхдээ яагаад?....

Би-Яаж мэхэлсэн гэж? гэтэл тэр босож ирэн суугаад
Бэкхён-Миний картыг луйвардсан гэж! хэмээн инээмсэглэн хацрыг минь зөөлхөн чимхэх нь тэр.

Одоо л нэг санаа амрах шиг болон амьсгаагаа гаргатал тэр минь инээсээр гараараа дагзнаас минь барин өөртөө ойртуулан өнөөх гайхалтай үнсэлтээ өгч эхэллэ. Түүний энэ үнсэлтийг санаж! Үнэхээр их санчихаж. Түүнд хариу үнсэн уруулынх нь амтыг мэдрэхийг хичээтэл тэр инээмсэглээд

Бэкхён-Эрён! Уруулыг минь идлээ! гэсээр цамцан дотор минь толгойгоо оруулан хүзүүндээр минь үнсэн сорж эхэллээ.
Би-Яааая!! гэтэл тэр цамцны минь хоёр товчыг тайлан толгойгоо гаргаж ирээд

Бэкхён-Хайрынхаа тэмдэгийг үлдээж байна! хэмээн ёжтой инээх нь тэр. Би ч инээсээр-Тэгвэл би тамгалаад өгөе! гэсээр түүн дээр хэвтэн хүзүүг нь шумуул шиг л сорон хаятал тэр инээгээд

Бэкхён-Чи миний сэрлийг өдөөчихлөө! сахилгагүй охин! гэсээр хувцасыг минь тайлах бөгөөд би ч юугаараа дутахав түүний цамцыг тайлан гэдсээр нь гараа гүйлгэтэл тэр гарыг минь барин миний дээр гараад