" THE KNIGHT'S PRINCESS " (SLOW UPDATE)

7.SORRY

" Are you sure you're ok na?? " panini gurado ni Crystal sa katabi niyang si Wendy, kasalukuyan kasi silang nasa Clinic ngayon matapos ang nang yaring insidente kanina ay minabuti ng dalhin ni Crystal si Wendy sa Clinic ng school upang magamot ang mga sugat na natamo nito sa mga itlog na binato sakaniya

Tumungo - tungo si Wendy saka nag labas ng tipid na ngiti " Oo.. Ayos na ako, salamat ulit crystal "

Napa buntong hininga na lang si Crystal " Hayst.. Bakit ba naman kasi hinayaan mo na lang silang saktan ka ? " pag tataka niya

Tumingin si Wendy sa mukha ni Crystal " Gusto mo bang malaman?? "

Mabilis na humarap si Crystal sa katabi niyang si Wendy at saka parang batang tinungo ang kaniyang ulo bilang pag sang ayon sa tanong nito

Napa ngiti si Wendy dahil sa inasta ni Crystal, humarap rin siya rito " Natatakot kasi akong mawalan ng Scholarship.. Matagal ko ring inantay na maka pasok ako sa skwelahan na ito kaya hinding - hindi ko hahayaang mawala ang oportunidad na ito dahil lang sa pag laban ko sakanila.. Kaya mas gugustohin ko na lang na saktan nila ako kesa naman mawala ang matagal ko ng inantay " naigilid ni Wendy ang kaniyang mata " kaya pasalamat sila dahil may pinang hahawakan ako, dahil kong wala.." sandali siyang tumigil saka itinaas ang kaniyang kanang kamao " Black eye ang abot nila saakin! "

Tila napa nga-nga si Crystal dahil sa sinabi ni Wendy " Seriously? Kaya mong gawin yun? " hindi maka paniwala niyang tanong

Naka ngiting humalukipkip si Wendy " Oo ah.. Tanong mo pa kay Jh-" hindi na naituloy pa ni Wendy ang kaniyang sasabihin ng maalala niyang ang Knights ang dahilan kung bakit siya nahirapan ngayun at isa roon ang taong matalik niyang kaibigan noong bata pa siya, tila nakaramdam ng kirot si Wendy sakaniyang dibdib ng maalalang walang Niel jhon montello ang nag ligtas sakaniya tulad ng dati

Naiyuko niya ang kaniyang ulo
Ano pa bang aasahan ko sayo?? Eh isa kananga sa taong nag papahirap saakin ngayon

Naka ramdam ng lungkot si Crystal para kay Wendy, dahil alam naman niya ang dahilan ng pag tahimik nito, hinawakan niya ang dalawang kamay ni Wendy na naka patong sa kamang inuupuan nila ngayon " Wendy.. " mahinang tawag nito sa pangalan ng kaibigan

Dahan-dahang iniangat ni Wendy ang kaniyang ulo, saka nag labas ng mapaklang ngiti " O-ok lang ako "

Napa buga na lang ng hangin si Crystal, alam naman kasi niyang hindi ito ok " Naiintindihan ko " yan na lang ang nasabi niya dahil sa ayaw narin niyang itopic pa ang tungkol Kay Niel dahil alam naman niyang mas masasaktan lamang ito , agad naman siyang napa iwas ng tingin kay Wendy ng maalala niya ang balak niyang pag amin rito , tila nakaramdam siya ng kaba sa dibdib dahil hindi niya alam kong paano niya sisimulan ang pag amin niya sa totoo niyang pag katao at kapatid niya ang taong nag papahirap sakaniya ngayon