Vampire secret

Hoofdstuk 2

POV Jana

"komt er nog wat van, of moet ik hier blijven zitten tot morgen?"

ik wou weten waarom hij mij verandert had.

"jij hebt iets speciaals."

"wat dan?"

"ik weet niet hoe ik het moet zeggen."

ik sta recht en loop naar de deur.

"neen, blijf hier. ik zal het je vertellen maar ga eerst weer neerzitten."

ik liep terug naar hem toe.

"ik denk dat ik gevoelens voor jou heb. normaal hebben vampieren geen emoties."

het bleef een tijdje stil.

"sorry als dit je afschrikt maar jij wou het weten."

"ik weet het niet Jonas. het betekend niet omdat je mij in een vampier hebt veranderd dat ik opeens je vriendinnetje wil zijn. ik ga naar huis."

ik sta recht en loop naar de deur.

"wacht! nog een ding."

ik draai me om en zie Jonas naar een kast stappen. hij trekt de la open en haalt er een doosje uit.

"hier, Dit zijn blauwe lenzen. doe die in als je onder de mensen komt."

hij geeft me het doosje.

"waar is een spiegel?"

hij wijst naar een deur aan de andere kant van de kamer. ik loop erheen erbij loopt me achterna.

"probeer zo normaal mogelijk te dien als je straks thuiskomt."

"er is niemand thuis dus ik moet geen schrik hebben."

"ren zo snel als je kunt naar huis."

"waarom?"

"zo kan niemand je onderweg zien door je snelheid."

als ik mijn lenzen in heb loop ik naar de deur. ik zwaai nog eens en doe de deur achter me dicht. ik rende zo snel mogelijk naar huis zoals hij zei. ik doe de deur open en zet mij in de zetel. juist op het moment dat ik zit gaat mijn gsm. het is Merel.

"hey Merel."

"Jana, eindelijk. waarom heb je me niet gebelt? en waarom nam je niet op?"

ik was vergeten dat ik Merel moest bellen als ik thuis was.

"was het vergeten, je kent me. en ik stond te douchen, heb het vast niet gehoord."

ik haat het om te liegen. maar wat moet ik anders zeggen.

"ah ooke. zie je maandag op school."

"tot dan Merel. kusje"

"kusje"

ik legde mijn gsm op tafel en liep naar boven. ik poets mijn tanden, doe mijn pyjama aan en ga naar bed. ik kan de ganse nacht niet slapen. ik heb ook niet het gevoel dat ik moe ben. ik ga dan maar naar beneden om tv te kijken. de uren vliegen voorbij en ik wordt maar niet moe. als het 7 uur is besluit ik om te ontbijten. ik pak de cornflakes en de melk en giet die samen in een kom. ik neem een hap en spuw het meteen weer uit.

"zo vies dat dat smaakt."

op dat moment gaat de bel. wie belt er zo vroeg al aan een deur. ik loop naar de deur. ik doe de deur open.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

wie zou er aan de deur staan? is het misschien Jonas?

wow, mij eerste hoofdstuk en al 4 lezers. dat is al iets voor mij. merci allemaal. jullie mogen altijd vragen stellen. tips zijn altijd welkom.

little_reader1998 :P